Op zaterdag 6 oktober togen 4 Houtenaren vol goede moed naar Waalwijk voor een wedstrijd met ons combinatieteam met Moira en Vegtlust.
Onze tegenstanders hadden de eerste ronde 6-2 verloren van Sliedrecht, dus dat bood mogelijkheden! Ze hadden wel 2 sterke topborden, dus de punten moesten van elders komen. Maar uit de titel is al duidelijk dat dat anders uitpakte.

Nick zat aan bord 1 en speelde de hem welbekende rustige opzet. Zo'n 22-honderdter weet daar wel raad mee, en hij kreeg dan ook snel ruimte-overwicht en actievere stukken. Toen Nick het nodig vond om g4 te spelen, kwamen die bij de witte koning op bezoek: 1-0 achter.

Teamleider Maarten Post (Vegtlust) had een gelijkwaardige Siciliaan op bord 6, en nam het remise aanbod aan. Kort daarna moest Paul Bekkers (Vegtlust) de koning neerleggen. Lastige hangende pionnen, complicaties gezocht, maar die pakten niet goed uit: 2,5 - 0,5 achter. Maar die topborden waren een beetje ingecalculeerd. Hoe stond het er verder voor?

Op bord 3 Gerrit Harmsen (Vegtlust) met een rustige opzet a la Nick; zag er goed uit. Peter had op bord 4 zijn tegenstander een geïsoleerde pion bezorgd; goed vooruitzichten dus. Gerard had op bord 5 een versnelde Draak. Dan moet je geen f3 doen omdat zwart dan in 1 keer ...d5 kan spelen. Mindere stelling dus. Kylian Bijvank (Moira) op bord 7 had ruimteoverwicht op de damevleugel en stond lekker. En Joop kreeg bord 8 een tegenstander met eigen ideeën (op de tweede zet al De2). Dat kon dus nog steeds goed gaan.

Joop was dus in een stelling terecht gekomen die voor hem minder bekend was; soort siciliaans/engelse mix. Zijn tegenstander kreeg wat overwicht (Pg5 met zwakte op e6). Joop stak er onbewust een pion in en kreeg tegenspel, zodat remise de uitkomst was: 3 - 1 achter.

Gerard was steeds lastiger komen te staan. Na de ...d5 uitbraak offerde hij een pion om toch spel te krijgen, maar dat kwam niet van de grond: 4- 1 achter. Gelukkig kwam Kylian steeds beter te staan en kon hij de enige open lijn pakken. Alleen hij deed het niet en verdronk langzaam in de stelling: 5 - 1 achter. Gelukkig toch nog een vrolijke nood in het programma: een feest in de zaal naast ons zorgde voor zoveel vertier dat wij met de laatste 2 partijen naar een andere zaal verhuisden. Daar had Gerrit ondertussen een stuk geofferd voor koningsaanval. Helaas sloeg die niet door: 6 - 1 achter.

En dus waren alle ogen op mij gericht om de eer nog te redden. Mijn tegenstander had zoals gezegd een geïsoleerde pion, maar wel ontwikkelingsvoorsprong.Ik won een pion, maar stond daardoor wat verkrampt. Ik kon echter loskomen waardoor er een paard tegen loper eindspel op het bord kwam met een pluspion voor mij. Beetje bij beetje kon ik ruimte veroveren en uiteindelijk was promotie niet meer te verhinderen en konden we toch nog 1 winstpartije binnenhalen. Eindstand: 6 - 2 verloren, en tijd om snel naar huis te gaan.