Op 19 november was het zover: de eerste bekerwedstrijd van dit seizoen. Vorig jaar kwamen we tot de halve finale; kunnen we dat verbeteren?

Op papier zijn we veel sterker dan onze tegenstander, maar de avond begon met een slecht voorteken: Gerard R kwam ziek uit zijn werk en belde af. Gelukkig meldde Henk zich snel als vervanger. En dus gingen Nick, Peter, Henk en Gerard V de strijd aan.
Ik kreeg zelf een scherpe stelling met tegengestelde rokades. Dat betekende koningsaanval en racen wie als eerste komt. Mijn tegenstander dacht een stuk te kunnen offeren wat ik niet aan mocht nemen, omdat dan al zijn stukken binnenkwamen richting mataanval. Ik had echter gezien dat dat idee niet deugde. Na een paar tussenzetten kon ik dat stuk wel pakken. Als hij dan zijn idee uit zou voeren zou ik eerst binnenvallen en hem oprollen. Dus een stuk tegen een pion voor, maar nog steeds een scherpe stelling. Die nauwkeurig uitgetikt: 1-0 voor. Gebeurt niet vaak dat ik als eerste klaar ben, en ik had mijn tijd toch echt wel gebruikt. Dat geeft aan dat het op de overige borden een lange strijd was.

Henk was niet ingegaan op een gambiet van zijn tegenstander, en kon al snel ruimte innemen met de opstoot van zijn d-pion. Er bleef lang een evenwicht, al had Henk wel het idee dat hij een tijd beter had gestaan. Na afruil ontstond een eindspel met ieder 2 torens, een loper en wat pionnen, en werd de vrede getekend. Gerard V kwam ook in een stelling met tegengestelde rokades en zocht de aanval. Daarvoor nam hij zelfs 3 geïsoleerde c-pionnen voor lief. Zijn tegenstander snapte dat spelletje ook en zette een tegenaanval op. Net als Henk leek ook Gerard wel beter te staan. Temeer doordat de lopers van ongelijke kleur vaak in het voordeel zijn van de aanvallende partij. Het mocht echter niet baten en na afruil had Gerard weliswaar een pion meer, maar boden de lopers van ongelijke kleur (als enige overgebleven stukken) geen winstkansen meer: remise. Toen fluisterde onze tegenstander al dat het 2-2 zou gaan worden, en we moesten gaan snelschaken. Inderdaad: Nick's stelling zag er beroerd uit. Vanuit de opening wist Nick met een soort Franse pionnenketen de witveldige lopers te ruilen; da's een goed teken. Maar vervolgens brak hij niet los en leek hij zijn stukken op de achterste rij te handhaven. Hij kwam dan ook klem te staan, en niemand gaf nog een cent voor zijn kansen. Overigens bleek dat in de post-mortem analyse niet zo eenvoudig en hield de verdediging stand. En we weten allemaal dat Nick verdedigend gezien een taaie rakker is. Maar er kwam nu tijdnood bij, al zetten lang nog maar een minuut op de klok....... En toen verslapte de aandacht van zijn tegenstander en sloeg hij toe met een kleine tactische wending. Hij won een stuk voor twee pionnen; maar zijn tegenstander kreeg wel 2 verbonden vrijpionnen. Met weinig bedenktijd hield Nick het hoofd koel, dirigeerde zijn stukken naar de juiste kant van het bord om al het tegenspel te smoren, en wist tenslotte met 2P+pion tegen P de vijandelijke koning in de hoek te drijven en mat te zetten.

Eindstand 3-1 en wij bekeren verder!