Zo, da's een kop die de aandacht moet trekken! Het was een schone avond die 5 maart, waarop we aantraden tegen Oud Zuylen2 in Utrecht. Terwijl Ajax er in Madrid 4 inkogelde, steeg bij ons de teller naar 4,5. Dat de godenzonen uit Amsterdam hun tegenstander op de grasmat pijnigden en slechts één tegengoal kregen, en wij op de 64 velden bijna zoekgespeeld werden en er 3,5 incasseerden vertellen we er natuurlijk niet bij.

De avond begon goed, en ondanks 2 invallers waren de verwachtingen hooggespannen, omdat onze tegenstander onderaan stond. Gerard R, Freek en Jan stonden al snel prettig, en bij de rest kon het nog alle kanten op. Freek won als eerste tegen zijn "eigen" club. Een kenmerkende Catalaan waarin alle brandpunten werden benut. Db3, Td1, Lg2 en een witte pion die op d5 in de weg stond. Maar toen die weg was kon zwart kiezen hoe hij (veel) materiaal ging verliezen. Snel daarna won Gerard R. Voorsprong in ontwikkeling, ruimte, tegenstander die nog goed tegenstribbelde. Toen kon Gerard kiezen tussen pionwinst en gewonnen eindspel of meteen voor mat gaan. Een verre witte pion, 2 torens en een loper deden hun werk; tijd om voetbal te gaan kijken. En 2-0 voor.

Ondertussen was Johan niet zo lekker uit de opening gekomen, Peter had ruimte en ontwikkelingsvoorsprong in een ingewikkelde stelling, en Henk had een voorwaarts stormende pionnenformatie. Maar bij Jan keerde het tij, Dieuwe leek gelijk, en Kees kwam een stuk achter. Oeps. Jan was goed uit de opening gekomen en won een pion. En toen nog een. En toen pakte hij er nog een. Met zijn koning nog in het midden en niet ontwikkelde stukken moest hij toen weerstand bieden tegen 2 torens, 2 lopers en een dame die door die ontbrekende pionnen prachtige open lijnen hadden. Jan spartelde goed, maar was kansloos.

Gelukkig wist Kees de zaak om te draaien. Hij ging voor de aanval, liet nog een toren slaan, en kwam met dame, loper en paard op bezoek bij de vijandige koning. Winst zat er net niet in, maar met eeuwig schaak werd een belangrijk halfje zeker gesteld: 2,5 - 1,5.

Ondertussen dacht Henk een mooie combinatie te hebben met dreiging van zijn pionnenformatie. Helaas sloeg de desperado loper op f8 door naar g7 richting een ongedekt paard op f6, en even later stond hij een stuk achter. Tja. Kwestie van tijd. 2,5 - 2,5. Maar daar was Dieuwe! Een tijdje niet gespeeld i.v.m. studie, en nu helemaal terug. Een dubbelpion en 2 torens + loper tegen 2 torens + paard. Leek mij iets minder, maar Dieuwe zorgde voor activiteit en dreigingen. En wist pardoes ook zo'n desperado loper op d6 te posteren, om vervolgens de vijandelijke toren op f8 te consumeren. 3,5 - 2,5 voor.

In alle commotie van de avond toonde Johan zijn klasse. Vanuit een mindere opening toch druk opbouwen en in de afwikkeling een pion winnen. Het zag er nog tricky uit met stukken die elkaar moesten blijven dekken, maar Johan wikkelde verder af en won nog een pion. Toen zijn pluspionnen in een paard-loper eindspel de middenlijn van het bord over waren hield zijn tegenstander het voor gezien. He he, 4,5 - 2,5 en de overwinning was binnen. Ikzelf tenslotte mistte dat mijn tegenstander dameruil kon afdwingen waardoor mijn ontwikkelingsvoorsprong niet meer zoveel waard was. In plaats van rustig spelen forceerde ik de boel, en schakelde te laat terug naar spelen op behoud. In een toreneindspel en in tijdnood rommelde ik nog wat, maar het bleek niet te houden: 4,5 - 3,5

Zonder geluk vaart niemand wel, ook een clubje schakers niet!