Na de eerste externe wedstrijd in ons nieuwe onderkomen was het meteen tijd voor de bekerwedstrijd tegen Kasteel Lekstroom.

De bekercompetitie wordt georganiseerd door de Stichts Gooise Schaakbond, en is een knock-out systeem: je wint, of je ligt er uit. Dit kon best wel eens een spannende wedstrijd worden: we hadden onlangs nog tegen hen gespeeld in de SOS externe competitie.

Freek wilde niet met zwart tegen dezelfde tegenstander op bord 3 en ruilde dus met Luuk. Johan en Peter speelden tegen dezelfde tegenstander als kort geleden (ik had verwacht dat zij zouden wisselen, maar nee dus). Het team van Kasteel Lekstroom is sterk aan de hoge borden, en wat zwakker aan de lage borden. Ze kwamen inderdaad op volle sterkte aan. In de externe SOS competitie sloegen we toe aan de lagere borden, maar nu moest iedereen aan de bak.

En halverwege de avond zag dat er niet goed uit. Johan stond gedrongen in een soort Spaans-Siciliaanse stelling. Zelf kwam ik actief uit de opening en wist ik niet of ik actief verder moest met een potentieel stukoffer, of toch een rustiger voortzetting. Zoals bekend kan ik goed doordenken over dat soort dilemma’s en besteedde ik een vol uur aan die afweging. Luuk kwam gedrongen te staan en zette zijn stukken op de damevleugel wat krom neer. Wit offerde een pion, en Luuk moest zich zien los te wurmen. Freek had iets ruimtevoordeel, maar niet meer dan dat. Hoe zou dit aflopen?

Meestal ben ik zelf als een van de laatsten nog bezig. Deze keer niet, ondanks dat het tijdverbruik er wel naar was. Ik koos dus voor de rustiger voortzetting, maar had dan ook niet veel. Mijn tegenstander zette goed druk op mijn stelling en kwam met een centrumopstoot. Daarna leek er niet zoveel leven meer in de stelling te zitten en dacht ik al na over een remiseaanbod. Maar toen gooide hij de vlam in de pan en begon een pionnenstorm richting mijn koning. Ik verdedigde nauwkeurig en snoepte 2 pionnen. Ondanks dat het er erg eng uitzag konden we in de analyse achteraf geen winst voor hem vinden, wel betere voortzettingen en gelijkspel. Ook de engine thuis gaf aan dat er geen winst voor hem had ingezeten. Toen hij er niet doorheen kon komen, kwam er een afwikkeling en had ik 2 pionnen meer. In tijdnood pakte hij er eentje beet om met zijn dame te slaan omdat hij dacht dat die andere pion gepend stond en niet terug kon pakken. Dat was wel zo, maar even verderop stond mijn dame die dat wel kon.
Spannende pot, Caissa is mij goed gezind deze maand, en 1-0 voor.

Vervolgens was de beurt aan Freek. Hij offerde een pion voor initiatief, maar het was niet duidelijk hoe hij er door kon komen. Toen ik even later weer keek was dat toch gelukt en had hij een kwaliteit gewonnen. De afwikkeling werd nog even spannend omdat hij een stuk voor een pion moest geven om promotie te voorkomen. Toen had hij zelf pionnen aan weerszijden van het bord en kon hij de winst naar zich toetrekken: 2-0 voor.

Johan kwam steeds slechter te staan. Gewoon verloren in zijn eigen woorden. Maar het is pas over als… en een vechtersmentaliteit hield hem op de been. Zowaar remise, en daarmee de winst en zijn we een bekerronde verder!

Tenslotte maakte Luuk het nog erger door ook te winnen en de eindstand op 3,5 – 0,5 te zetten. Zijn tegenstander wist zijn initiatief en ruimtevoordeel niet direct uit te buiten, en offerde uiteindelijk een stuk voor een open h-lijn. Luuk sloeg echter terug in het centrum door daar zijn stukken te activeren om zo de winst binnen te hengelen.

Op naar de volgende!