Login Form

Puzzel van de dag

Achttal houdt hoofd net boven water in Tricht
 
 

Waar? Moesten jullie naar Maastricht? Nee, naar Tricht, een dorpje in een waterrijk gebied waar de club Rivierenland haar wedstrijden in het lokale dorpshuis speelt. In de buurt van Culemborg en Geldermalsen. Altijd leuk om naar speellocaties van andere clubs te kijken. Hier een levendig gebeuren met een sportavond, een naaiwerkclub, een zangavond (waarvan de klanken inderdaad vrolijk bij ons binnenkwamen), en een bardame die het systeem van consumptiebonnen van de thuispartij niet kende. Desalniettemin een dorpshuis zoals een dorpshuis hoort te zijn: veel activiteiten voor de lokale bevolking! En een wedstrijd die vooraf minder spannend leek; een ratingverschil van bijna 100 punten. Maar dat pakte anders uit! Ook een bijzondere avond omdat ik jarig was. Toen mijn tegenstander me feliciteerde, zei ik dat ik op een verjaarscadeautje rekende. Hoe dat afliep, leest U aan het einde van dit verslag.

Op bord 3 verloor Luuk al snel een pion in de opening. Om hiervoor te compenseren speelde ik op activiteit en een ontwikkelingsvoorsprong. Dit leidde tot de volgende stelling op zet 9 (wit speelt net 9. Le3):



In de analyse achteraf werd duidelijk dat hier zwart eigenlijk zo snel mogelijk Lg7 en 0-0 moet spelen om de ontwikkelingsachterstand in te halen en zo een betere positie over te houden. In plaats daarvan speelde zwart 3 langzame zetten (9..a6, 10..Da5 en 11..d6). Dit leidde tot de volgende stelling:



En hier speelt wit 12. Rxd6!!. Na 12..Bg7 en 13. Bb6! geeft zwart op: 1-0. Dus een korte avond voor Luuk en het eerste winstpunt was binnen! En dat was belangrijk, want de avond kon nog alle kanten op: Freek stond heerlijk, maar bij Joop was iets misgegaan in de opening.

Joost kwam op bord 8 matig uit de opening in een Indische partij, maar na dameruil kwamen mijn stukken tot leven en was de partij lange tijd in evenwicht tot ik in het eindspel twee vrijpionnen kon creëren aan de rand van het bord en de winst voor het grijpen lag. In een vlaag van verstandsverbijstering vergat ik echter in tijdnood om mijn klok in te drukken na het doen van de zet h7-h5 in onderstaande stelling en pas toen ik verbaasd was dat mijn tegenstander (met ook nog maar een paar tel op de klok) geen zet deed, zag ik de laatste seconde van mijn tijd wegtikken. Voor de 2e keer op rij verlies op tijd. Doodzonde.



Bij Joop ging het op bord 5 inderdaad mis. Een voor hem bekende opzet, maar zijn belangrijke c4 pion kon niet meer worden verdedigd en sneuvelde. Daarmee was de basis van zijn stelling weggeslagen, en hadden ook zijn stukken geen goede velden meer. Joop spartelde zoals goed inzet tonen betaamt, maar kon het tij niet meer keren.
Gelukkig kon Vincent op bord 6 weer iets terugdoen. Hij vlocht een combinatie in de stelling waarbij hij met een …Lxh2+ schijnoffer een pion won en na Kxh2 met Dh4+ een ongedekte witte loper terugkreeg. Na wat afruil richting een eindspel werd die pluspion steeds belangrijker en kon hij het punt binnentikken.
Bij Freek op bord 4 daarentegen werden de rollen omgekeerd. Met mooi actief spel weerlegde hij het stukoffer van zijn tegenstander en stond hij glad gewonnen. Maar ergens kwam zijn dame in een penning. Hij probeerde nog wat richting tijdnood, maar helaas.

Ergens gedurende die uitslagen kwam Thomas vragen of hij remise mocht aannemen. Ik had geen idee van de stand en probeerde zelf te focussen ivm tijdnood, dus liet ik het aan zelf. Eerder in de partij had hij onder druk gestaan en had zijn tegenstander een steviger pionnenformatie, invloed in het centrum en een open g-lijn. Dus mooi om dit weer in remise vaarwater te krijgen.

Toen waren alleen Johan en ik nog bezig, en hoorden we dat het 3,5 – 2,5 voor Rivierenland stond. Ai, dat was niet de bedoeling. Zelf had ik eerder remise aangeboden, maar mijn tegenstander had dat geweigerd omdat hij vond dat de overige borden niet goed genoeg stonden. Nu was onze strijd nog in volle gang, inclusief tijdnood. En ik keek naar Johan’s stelling naast mij, en zag verschillende manieren voor zijn tegenstander waarna het echt niet meer te winnen was.
Dus wij rechtten onze ruggen, en…….

Johan kwam op bord 2 met zwart behoorlijk gelijk uit de opening. Wit opende de g-lijn maar dat gaf hem geen voordeel. Via de damevleugel kwam zwart met toren en dame binnen. Johan miste een stukwinst die hij eerder in de voorberekening wel had gezien. Uiteindelijk kwam er een lopereindspel op het bord dat iets beter was voor zwart maar wel in remise had moeten eindigen. Wit speelde in de volgende stelling h4 waardoor hij nog een pion op de kleur van zijn loper zette, en toen zag ik weer winstkansen.



Even later speelde wit in de volgende stelling Ld2 en na Lb4 is het volledig uit.



Na 65.Lc3 axb3 66.axb3 Lxc3 67.Kxc3 Ka5 komt de zwarte koning uiteindelijk binnen. Wit speelde zelfs 65.Le3 en verloor na 65… axb3 66.Kxb3 Le1 de h-pion en gaf even later op.

Als laatste was ik nog bezig op bord 1, tegen Henk Spies. Een wat ongebruikelijk opening, een soort Modern met c6 en d5, f6 en Ph6. Maar alleszins redelijk voor zwart. En na alle ontwikkelingen een 3,5 – 3,5 gelijke stand. No pressure ???? En dat allemaal op mijn verjaardag. We hadden een wat ongebruikelijke opening, met hier en daar lastige keuzes. Uiteindelijk bleef de positie een tijd lang in evenwicht, maar ik had beduidend minder bedenktijd. Ik wist met een tactische grap een pion te winnen, maar die kon ik moeilijk vasthouden. Dat leidde tot onderstaande stelling, waarin zwart net …c5 heeft gespeeld.


Hier sloeg mijn intuïtie toe, en oh ja ik had ook niet zoveel keuze want Lf6 Lxf6 gxf6 bxc3 beviel me niet. Maar na Txe7! Txe7 Lxc5 Te5 cxb4 heeft wit op de damevleugel 2 pionnen gesnoept voor de kwaliteit, en heeft hij 3 vrijpionnen. En die gingen lopen! (na te spelen in de viewer). Daarmee haalde ik mijn verjaarscadeautje binnen, en het team een nipte overwinning!

Al met al een verdiende overwinning, want Johan had niet verder mogen komen dan remise, maar Joost en Freek hadden eigenlijk allebei kunnen winnen. Desalniettemin: schaken is mensenwerk, en je moet het maar waarmaken met af en toe gierende zenuwen en zonder de zekerheid van de alleswetende engine. Maar dat maakt ons spelletje zo leuk!

 
 
Peter