Login Form

Puzzel van de dag

Archief

Het eerste 8-tal wint!
 
 

Cynici zouden dit smalend een onverdiende overwinning noemen, maar zoals Donner al schreef: de onverdiende overwinningen zijn de mooiste! Of zoals onze alom gewaardeerde teamcaptain Jan vd Werf het formuleerde: het mocht ook wel eens een keer mee zitten! Grote vraag is natuurlijk: waarom werd het geen 4-4 tegen de mannen van Ons Genoegen? Daar kom ik later op terug.

Eerst maar eens uitleggen waarom we niet met grote cijfers verloren, want halverwege was dat toch wel mijn prognose. Vincent stond al snel heel slecht: hij speelde met wit in de doorschuifvariant van het frans twee a-theoretische zetten (Db3 en Pbd2) en zwart leek een snelle overwinning te gaan boeken. Gerard Vernooij op het tweede bord kreeg het Russisch tegen zich, speelde het trage c2-c3 en stond snel minder en toen een stukoffer op niets uit liep, was het ronduit verloren. Ik zag hoe Freek op bord 8 probeerde iets origineels met zijn stelling te doen: “Hij zal toch niet f2xe3 (ipv Dxe3) overwegen?” Ja dus, en Freek kwam heel snel in moeilijkheden. Nick, Benjamin en Joop kwamen gelijk uit de opening, niets meer maar zeker ook niets minder. Albert Piet zette het solide op maar offerde toen wat dubieus twee licht stukken voor toren en pion(nen?). Ikzelf probeerde eens wat lichtzinnigs in de opening, waarna wit fijntjes aantoonde dat dat toch echt niet klopte. Ik vond de handigste manier om een pion te “offeren”, die wit ten onrechte snel terug gaf waarna ik in een ietsje beter eindspel belandde. Nick, Benjamin en Joop speelde keurig remise, al hadden m.n. de laatste twee wel de beste kansen gehad. Gerard V verloor snel.

 

Verassingen
Toen kwamen de verrassingen: Albert Piet speelde probleemloos remise en Freek kreeg plots een vernietigende koningsaanval in de schoot geworpen. Zelfs Vincent kreeg nadat zijn tegenstander halsstarrig verzuimde de genadeklap uit te delen, de winst zo maar in handen. Stand: 4-3 voor de onzen, met alleen mijn partij nog te gaan. Ik had natuurlijk geheel in stijl op kunnen geven (wat de vierde 4-4 zou hebben betekend!), maar mijn tegenstander ging op herhaling van zetten in, in een stelling die nog steeds beter voor mij is.

 

Witspelers
Opvallend was hoe moeilijk we het hebben met wit: Het is net alsof met wit spelen ons een morele druk op legt “er iets van te maken”. Wat telkens leidt tot gekunstelde openingsexperimenten die juist tegen solide openingen als het Russisch, Frans of Caro Kann averechts werken. Speel toch gewoon de (theoretisch) beste zet, ook al leidt die niet gelijk tot een vernietigende aanval. Die openingstheorie is zo gek nog niet, als je je stukken goed neer zet dan komt die aanval vanzelf wel, geloof me! Enfin, deze overwinning geeft ons weer aansluiting met de top, al blijft En Passant voorlopig buiten bereik. Een tweede plek moet echter mogelijk zijn als we de volgende cruciale wedstrijd tegen SSC 1922 in winst omzetten. Tegen de twee hekkensluiters moeten dan de bordpunten wat worden opgekrikt en dan wie weet als beste tweede …..

 
Gerard Rill