Snelschaakkampioenschap!
Op maandag 13 juni 2022 organiseert schaakvereniging Houten haar jaarlijkse Snelschaaktoernooi. Het toernooi start om 20:00 in restaurant De Engel.
Een uitgelezen kans voor de snelle zetters onder ons om te laten zien wat ze waard zijn!
Aanmelden kan in de zaal tot 19:45 uur Het speeltempo bedraagt 5 minuten per persoon/per partij, zonder increment. Er zullen 10 partijen gespeeld worden.
Niet-leden zijn eveneens van harte welkom! Voor de nummers 1 tot en met 3 zijn er prijzen te winnen!
Het speelschema:
• 20:00 Start 1e ronde
• 21:10 tot 21:20 Pauze
• 21:20 Start 6e ronde
• ca. 22:35 Prijsuitreiking
We hopen weer op een grote opkomst!
Peter
SOS competitie hoofdklasse C: the final curtain
Op 5 april togen we met het achttal naar Barneveld voor onze laatste externe wedstrijd. We bungelden onderaan, moesten tegen een van de koplopers, en Johan meldde zich kort vooraf ziek. Geen lekker begin dus: met 7 man en al 1-0 achter. Toch leek het een kansrijke avond te zijn, waarbij de grote verschillen in de stand pas blijken nadat de rookwolken zijn opgetrokken. Goed, 1-0 achter dus, maar dus nog 7 borden volop strijd,m en dat zag er begin van de avond als volgt uit Peter had een complexe stelling die alle kanten op kon, Freek kreeg een stelling met initiatief die hem goed ligt, bij Jan een oprukkende damevleugel waar hij een koningsaanval tegenover zette, Luuk een gesloten stelling waar nog niet veel van te zeggen viel, Christof had het lef om een stuk te pakken waar zijn tegenstander veel aanval voor kreeg (als dat maar goed gaat), en Richard maakte zijn debuut en hield goed stand.
Halverwege de avond zie je dat ervaring gaat tellen. Richard wist zijn stelling materieel in evenwicht te houden. Naast dame en torens had hij een paard en zijn tegenstander een kreupele loper maar wel een vrije a-pion. Richard koos voor aanvalsdreiging in plaats van de loper kreupel te laten zijn, waarna zijn tegenstander beslissend voordeel kreeg. Das was 2-0 achter, maar wel goed gespeeld!
Hierna trok Freek de stand weer een beetje bij. Zijn initiatief leidde tot het snoepen van pionnen en vooral de winst van een toren. Zijn tegenstander liet zijn paarden nog wat spartelen, maar gaf toen op. Lekker Freek! En 2-1. Daarna ging het mis. Christof kreeg inderdaad een hevige aanval over zich heen. Een witte pion op g6 die een zwarte toren op f7 slaat, dan weet je het wel. Hij wikkelde af naar een eindspel met een kwaliteit en 2 pionnen minder; wist daarbij een kwaliteit terug te winnen, maar deed dat niet omdat dan een oprukkende pion niet meer te stoppen was. En dus 3-1. Ook Joop moest het onderspit delven tegen Leendert Hartevelt die in Houten woont en nog even lid bij ons is geweest maar toch in Barneveld bleef spelen. Leendert wist een hoop ruimte in het centrum te pakken, en die druk werd Joop fataal. Tussenstand 4-1 achter.
Dan richting de tijdnoodfase en nog 3 dappere strijders. Was de 4-4 nog haalbaar? Jazeker! Want Peter stond heel goed, Jan’s koningsaanval ging gepaard met groter dreigingen, en Luuk stond een tikkie beter maar wel een stelling waar stukkenspel nog alle kanten uit kon. Allereerst was daar de winst van Jan. Zijn aanval sloeg door; leuke pot! Met binnendringen op de zwarte velden met als keuze mat of materiaalverlies zonder tegenkansen. Zijn tegenstander ging voor een zinloos tussenschaak, waarna hij Jan terecht feliciteerde, tussenstand 4-2. Ondertussen had Peter 2 pionnen gewonnen, maar ging bij beide spelers bedenktijd een grote rol spelen. En Luuk? Luuk had een pion gewonnen maar kreeg aanvalsdruk over zich heen met vervelende schaakjes en dreigingen. Hij was niet bang en dirigeerde de witte koning naar h3. Kon dat wel? Geen idee, maar er volgde een afwikkeling naar een toreneindspel waar zijn pion met een vorkje op de 7e rij de partij besliste. En dus 4-3.
Helaas ging het bij mij mis. Een combinatie van vermoeidheid en tijdnood zorgde voor geklungel in een gewonnen stelling en wegblunderen van de partij. Eindstand 5-3, en dus is degradatie een feit.
Wonden likken en vakantie vieren. Op naar volgend jaar.
Peter
Thuis tegen Arnhem: close, maar toch een brug te ver
Vooraf wisten we dat ASV een erg sterk team heeft, en dat bleek. Ze hadden gemiddeld zo’n 175 ratingpunten meer. De kop redde het niet, aan de staart sloegen we terug. We moeten door Corona in korte tijd veel inhaalwedstrijden spelen, dus de verslagen worden korter. In bordvolgorde gebeurde er het volgende.
Johan ging ten onder in een scherpe Siciliaan. Zoals hij zelf zei: ik moet toch eens nakijken hoe het echt moet. Peter kwam in een zeldzame openingsvariant terecht en moest alles achter het bord uitvinden. Dat ging moeizaam, kostte veel tijd en leidde tot een ongemakkelijke stelling. Mijn tegenstander was te gretig en ik won een stuk. Maar in de tijdnood greep ik mis in het eindspel en ging de winst en de wedstrijd naar de Arnhemmers. Spoiler alert: 3,5 – 4,5 verloren dus. Uiteindelijk best goed als je kijkt naar het ratingverschil, maar een gelijkspel zou ons meer helpen om ons te handhaven.
Freek had weer een typische Freek-stelling. Vooral onduidelijke complicaties. Daarin trok hij aan het langste eind. Ook Henk ging voor complicaties en toverde de Aljechin-Chatard variant van het Frans op het bord. Zwart pakte de pion niet, maar uiteindelijk wel de winst. Vincent koos voor een Philidor-achtige opstelling, je weet wel: solide maar met erg weinig bewegingsruimte. Wit ontwikkelde, en walste er toen in het centrum dwars doorheen. Jan kwam goed uit de opening, kon net geen stuk winnen, maar kreeg wel een dubbelpion voor zijn eigen koning. Dat hield hij netjes dicht en remise was een feit. Invaller Gerrit was de held van de avond. Hij kreeg een enorme stukkenaanval over zich heen (zwarte koning op d7, dan weet je het wel), maar hield heldhaftig stand en verschalkte zijn sterke tegenstander. Volgende ronde 8 invallers! En zoals ik zei sloegen we terug aan de staart. Ook Luuk speelde goed. Hij offerde een pion voor beperkt initiatief, maar zette daarmee een koningsaanval op en bracht het punt binnen.
Als we kijken naar de stand dan kunnen we hoogstens zeggen dat 3,5 bordpunt gunstig is voor ons doelsaldo. VSG heeft 1 wedstrijd minder gespeeld, en Wageningen zelfs 2 wedstrijden minder. Hen moeten we voorblijven, en als zij tegen elkaar gelijk spelen op doelsaldo voorblijven. Hoogland (die staan volgende week op het menu) heeft tegen alle bovenste teams gespeeld, en niet tegen de onderste. En je ziet een duidelijke bovenste en onderste helft. Best een sterke poule trouwens.
Peter
Klop in het voorbijgaan
11 maart togen we naar Bunschoten om de agv Corona uitgestelde wedstrijd tegen En Passant in te halen. Een sterke club met de gebroeders Vedder op de topborden.
Johan verloor van Henk Vedder, hij liet zwart binnenvallen in een franse stelling, had niet erg hoeven zijn, maar was ineens uit. Onze Henk was nog steeds op een tegenstander aan het wachten, verder kon het nog alle kanten op. Maar het werd erg eenzijdig. Peter speelde de sterren van de hemel tegen Richard Vedder. Twee pionnen meer en een gedekte zwarte vrijpion op e2. En dan nog je tegenstander een vesting laten bouwen en op tijd verliezen, slik.
Freek was te overmoedig tegen jeugdspeler Robin Reichardt. Pion voor initiatief, maar dat bloedde dood. Joop had initiatief en aanval tegen Gijs-Cor Heuveling, maar belandde in een eindspel met 2 pionnen minder, waarbij er eentje van de tegenstander naar de overkant liep. Luuk had een solide stelling, maar liet zijn tegenstander steeds meer ruimte pakken. Christof kwam goed uit de opening, mistte een taktische winst, en liet zich overspelen. En toen was het 6-0.
Vincent had een pion geofferd en daar weinig voor teruggekregen. Maar zie, toch nog remise. En tenslotte redde Henk de eer tegen visboer Dick de Graaf. Ze waren gewoon sterker.
En ik ben het team een rondje schuldig. Bah.
Peter
Bekerteam stuit op Hoevelaken
De 1e ronde van de beker hadden we een makkie: we waren vrijgesteld en automatisch door naar de 2e ronde. Daar troffen we Hoevelaken, een team dat op papier een stuk zwakker was. Wel een familieclub trouwens: 2x Veldhuizen en 2x Van Pel.
Een rondje langs de borden in het begin van de avond leverde het volgende beeld op. Johan met zwart kreeg een wat rustige opzet tegen zich. Wit verloor al snel het recht op rokeren; leek een prima stelling voor onze man. Peter had al snel een scherpe stelling op het bord; een pion geofferd voor initiatief en een vrijpion. Bij Henk was er iets misgegaan in de opening: er verscheen een witte loper op h7 die hij niet kon pakken. Vincent had een rustige stelling waar beide partijen elkaar aan het aftasten waren.
Later op de avond kreeg Vincent een remiseaanbod in een nog steeds redelijke gelijke stelling. Omdat Henk ondertussen goed aan het terugvechten was en Peter heel lekker stond, nam hij het aan. Bij Peter ging het inderdaad prima. Na dameruil ging zwart nog een pion snoepen; maar toen liep de vrije h-pion gewoon naar de overkant. Henk was zoals gezegd goed aan het terugvechten. Hij had de pion op h7 ingeleverd, maar zijn stukken kwamen steeds beter te staan met druk en een penning over de e-lijn, en zijn tegenstander kwam niet echt los. Toen won Henk de kwaliteit, en leek hij het punt binnen te gaan halen. Helaas liet hij het paard van zijn tegenstander van alles opsnoepen en verloor hij alsnog.
Als laatste Johan. Redelijk gelijke stelling, iets gedrukter en minder tijd op de klok. Maar vertrouwen in onze kopman, dus we waren met ons hoofd al bij 2-2 en een barrage (snelschaken). Echter zijn tegenstander bouwde de druk goed op, Johan koos een te actieve verdediging waardoor zijn koning te ver weg kwam staan. Hij won met een combinatie wel een kwaliteit, maar zijn tegenstander had goed gerekend en gezien dat de witte pionnen onhoudbaar waren.
Eindstand 1,5 – 2,5 tegen een team dat gemiddeld ruim 100 elopunten minder had. Strafkamp! zouden we vroeger gezegd hebben. Nu deden we de stukken in de doos.
Bij Hoevelaken…… knock out!
Peter
We mogen weer!
De oorlog tegen Corona is voorbij en in Wageningen werd de vrede getekend (vrij naar 40-45)
Het clubschaken was alweer begonnen, en nu is ook de externe competitie tegen andere clubs weer gestart. Op het programma de uitwedstrijd tegen Wageningen, en altijd weer een beleving in wat voor locatie de strijd zich gaat afspelen. De Wagenings schakers hebben de handen ineengeslagen met de dammers, en ze hadden hun best gedaan ons van aanwijzingen te voorzien hoe daar te komen. Parkeren in een andere straat en dan langs de brievenbus en het pad. Nu pakten wij het verkeerde pad, liepen dwars door de tuin van de buurman, en keken in clublokaal in vanaf een plek waar je niet naar binnen kon. Op rasse schreden terug en het juiste pad gepakt, maar ik vraag me af hoe vaak dit die buurman overkomt… ???? We verkeren samen met Wageningen in de onderste regionen. Winst was dus zeer welkom. Helaas voor ons kwamen zij met een heel sterke opstelling.
Ik heb het strijdverloop niet de hele avond kunnen volgen, maar het ging ongeveer als volgt. Nadat de openingsfase was gespeeld leverde een gang langs de borden het volgende beeld. Johan had een gesloten centrum met pion op e5 maar zijn tegenstander kwam sterk opzetten op de damevleugel. Ook Peter had zo’n gesloten stelling; via een omweg een soort Frans. Freek leek zijn favoriete soort stelling te gaan betrekken met ontwikkelingsvoorsprong en initiatief. Vincent degelijk en kon alle kanten op. Joop had een tijdje niet gespeeld, bezorgde zijn tegenstander een geïsoleerde e-pion, maar had wat moeite met de ontwikkeling van zijn damevleugel (Lc1 en Ta1 deden niet mee). Jan bezorgde zijn tegenstander een geïsoleerde pion maar die kreeg daarvoor wel initiatief en aanvalskansen. En bij onze nieuwe aanwinsten Christof en Luuk werden een tiental zetten elkaars zetten gekopieerd!
Het werd een avond waarop dingen meezaten, en soms ook niet. Als eerste wist Freek met zijn dreigingen zijn tegenstander mentaal te overrompelen. Een toren kwam in te staan en werd niet verdedigd of weggehaald: lekker hapje! Maar bij Jan ging het minder. Nadat hij zich goed had losgewurmd en de aanvalsdreiging voorbij was speelde hij te optimistisch en onbezonnen; en dat werd afgestraft. Vincent’s tegenstander had lang een dame of f5, maar gevaarlijk was dat niet. Vincent wist af te wikkelen met grote afruil, kwam in een beter eindspel, en gaf remise. Joop kwam steeds verder onder druk. Na een afruil om zijn damevleugel te ontwikkelen kwam hij in een toreneindspel met een pion minder wat hij niet wist te redden. Christof was doorgegaan met ontwikkelen en ruimte pakken, maar kreeg goed tegengas. In een ongeveer gelijkwaardige stelling ging zijn tegenstander door zijn vlag. Luuk’s tegenstander aarzelde tussen lang en kort rokeren. Luuk maakte een foutje, maar daarna maakte zijn tegenstander een foutje. En we kennen allemaal de regel: wie de laatste fout maakt, verliest!
Daarmee kwam de spanning richting hoogtepunt. We staan 3,5 – 2,5 voor, maar kunnen we winnen? De 2 topborden zijn nog aan de gang, juist waar Wageningen met twee 2100-ers op kwam zetten. Peter’s tegenstander heeft een pionnencentrum d4-e5-f4 en staat klaar voor een koningsaanval. Ik rokeer echter niet, en zoek tegenspel op de damevleugel. Daar volgt afruil en een eindspel van paard tegen slechte loper maar met een gedekte vrijpion. Bij een eerder remiseaanbod kijkt mijn tegenstander naar de stand op de andere borden en besluit door te spelen en zo vluggeren we wat heen en weer met allebei een minuut op de klok waarna de vrede wordt getekend. De engine geeft achteraf aan dat beide spelers foutloos hebben gespeeld! Daarmee staat het 4-3 voor ons en nemen we in ieder geval 1 punt terug mee naar huis.
Dan Johan. Het initiatief van zijn tegenstander op de damevleugel weet hij niet te keren en hij komt een pion achter. In een afwikkeling naar een 2L tegen 2P eindspel gaat er nog een pion af. Johan vecht als een leeuw. Maar zijn tegenstander doet het goed en weet het uiteindelijke P+pion tegen L eindspel goed naar winst te voeren: eindstand 4-4. Op de 6 hoogste borden sloeg Wageningen met 4-2 toe met gemiddeld 80 ratinpunten meer per bord. Onze “jonge honden nog zonder rating” trokken dat weer recht.
Peter
Ver, lang, tijd, en toch gelijk
Op 2 november mochten we aantreden tegen Het Veluws Schaakgenootschap uit Ermelo. Hier was duidelijk de samenvoeging van de 3 regionale bonden te merken: voor ons geen Corona-persconferentie maar een lange reis waar we steeds dieper de bossen in reden. Het was dat we een rotsvast vertrouwen in de routeplanner in mijn bolide hadden, anders waren we als vertwijfelde spoorzoeker het spoor bijster geraakt. Het spoor bijster raken was ook wat er ook op een aantal borden gebeurde deze avond. We begonnen vol goede moed. We zitten in een sterke poule, en onze tegenstander was net wat minder gekwalificeerd dan wij en we hadden geen invallers, en dus was een overwinning belangrijk!
De wedstrijd begon best evenwichtig. Halverwege de avond levert een rondje langs de borden het volgende beeld op. Johan heeft opgerukt pionnen op de damevleugel en het loperpaar; dat geeft hem wat overwicht maar is het voldoende voor winst? Peter heeft een stelling met een sterk paard in het centrum maar heeft daarvoor zijn koningsstelling wat open moeten gooien. Henk heeft een manoeuvreer partij; nog geen peil op te trekken. Freek heeft een stelling met actief stukkenspel en vlam in de pan. Jan heeft ruimteoverwicht op de koningsvleugel en lijkt het tegenspel op de damevleugel goed in te snoeren. Joop staat degelijk en heeft ruimte gepakt in het centrum maar daar tegenover wel een zwak veld d5. Christophe speelt rustig tegen een wat opportunistische opening. En Luuk houdt het hoofd koel in een flankopening waarin zijn tegenstander telkens net geen pion kan winnen.
Kenmerkend voor de teams is dat het heel lang gelijk op blijft gaan. Freek heeft een stuk tegen 2 pionnen weten te winnen en wikkelt af naar een eindspel. Peter weet verrassend evenwichtig met zijn bedenktijd om te gaan, maar verder kan het nog alle kanten op. En dat gebeurt dan ook (spoor bijster, weet U nog?). Freek weet zijn stukvoordeel niet om te zetten in winst en zit gebonden aan 2 vrijpionnen van zijn tegenstander. Als zijn koning daarbij wil gaan helpen wordt die in een ongunstige positie gedreven en uiteindelijk mat gezet (1-0 achter). Eerlijk is eerlijk: doorvechten wordt beloond. Johan wist zijn loperpaar uit te bouwen, en na afruil voerde hij het toren + ongelijke loper eindspel snel naar winst (1-1). Luuk wist een kwaliteit te winnen, damde de aanval van zijn tegenstander in, en kon zijn eerste externe winstpartij bijschrijven (1-2). Mooi op dit niveau. Maar was het genoeg? Christophe bestreed zijn tegenstander in een dame + toren aanval op verschillende vleugels. Zijn tegenstander deed dit vaardiger en Christophe kwam in een verloren toreneindspel terecht. Peter had zijn voordeel uitgebouwd, maar moest wel een dreigende koningsaanval van zich afhouden. Henk had zijn tegenstander goed in de greep genomen en ging te ver opgerukt materiaal op de b-lijn buitmaken. Jan had zijn ruimtevoordeel verder uitgebouwd. Joop kreeg een sterk paard op d5 tegen; dat werd na afruil een gedekte vrijpion maar lopers van ongelijk kleur. En toen gebeurde er in tijdnood aan het einde van de avond van alles. Christophe wist zijn verloren eindspel remise te houden (1,5 – 2,5). Top! Helaas greep Henk in gewonnen stelling mis en moest het onderspit delven (2,5 – 2,5). Jan kon zijn ruimtevoordeel omzetten in winst (2,5 – 3,5). Al scheen zijn tegenstander daar in tijdnood wel wat bij geholpen te hebben. Joop daarentegen kon het toch niet bolwerken (3,5 – 3,5). En zonder dat ik het in de gaten had was ik als laatste nog bezig. Ik stond beter, maar met allebei nog 2 minuten op de klok werd het vluggeren. En daarbij lukte het niet om het voordeel om te zetten in winst.
Eindstand daarmee 4-4; terecht beeld van de avond zou ik zeggen.
Peter
Houten delft onderspit tegen Amersfoort
Op 4 oktober was het zover: de eerste externe wedstrijd sinds een lange Corona-pauze. We moesten thuis aantreden tegen Amersfoort, een club die zowel aan de top als in de breedte sterk is. En we speelden met onze nieuwe leden Christof en Luuk die hier hun externe debuut maakten. Altijd even spannend natuurlijk.
Op bord 1 hield Johan goed stand in een moeilijk toreneindspel. Zijn sterke tegenstander had een vrije a-pion, en Johan’s centrumpionnen waren nog niet op stoom. Toch wist hij het netjes remise te houden. Op bord 2 kwam ik zelf langzaam beter te staan, maar mijn tijdgebruik was treurig. In tijdnood een verkeerde zettenvolgorde zodat ik in plaats van een pion voor in gezonde stelling juist wat tegenspel over me heen kreeg. Dat was in tijdnood dodelijk. Vincent verging het niet veel beter op bord 3. Ook hier veel te veel tijd verbruikt. Hij zette wel een goede aanval op, maar vond in tijdnood de winst niet waardoor de verre vrijpion van zijn tegenstander besliste.
Op bord 4 speelde Freek een wereldpartij. Hij offerde een pion voor initiatief, en de dame van zijn tegenstander dreigde opgesloten te raken. Juist het soort stelling waar hij van houdt, en hij wist zijn tegenstander netjes op te rollen. Op bord 5 maakte Christof zijn debuut. Zijn tegenstander had lange tijd druk en dreigingen, en daar moet het ergens misgegaan zijn, al heb ik de details niet kunnen volgen. Joop zette de partij goed op op bord 6. Hij leek het beste van het spel te hebben, maar raakte ergens de draad kwijt. Op bord 7 maakte Luuk zijn debuut. Hij trof een tegenstander die vanuit een ogenschijnlijk rustig opzet ineens vol in de aanval ging. En dan moet je maar op tijd zien te counteren. Op bord 8 tenslotte onze invaller Willem. Goed uit de opening en een heel net pionschijnoffer. Hij pakte alleen de verkeerde pion terug waardoor zijn tegenstander ruimte kon pakken en de partij naar zich toe kon trekken.
Al met al een verdiende overwinning voor onze tegenstanders, die gemiddeld ruim 100 ratingpunten sterker waren. Dat zie je in het laatste uur waar hun ervaring en speelsterkte de doorslag gaf. Terwijl we met fatsoenlijk tijdgebruik van Peter en Vincent en de juiste pion terugpakken door Willem ook zomaar 4-4 hadden kunnen spelen.
In ieder geval strafkamp voor Peter en Vincent: volgende verliespartij agv tijdnood betekent een rondje!
Peter
|