Tijdens de jaarlijkse algemene ledenvergadering worden traditioneel de prijzen uitgereikt voor de prijswinnaars van de interne competitie. De derde prijs was voor Henk Struikmans, in het verleden vaak kampioen geweest en nu als pensionado terug naar de top. De tweede prijs was voor Nick Hill. Nick werd ook al enkele malen kampioen maar moet de laatste twee edities 1 man voor zich dulden, winnaar Peter van Wijk.




Peter is voor de tweede maal op rij clubkampioen en heeft zich ten doel gesteld om de beker drie maal op rij te winnen. De competitie (start maandag 16 september) staat weer op scherp!

Hallo allemaal,

Na de ledenvergadering komende maandag, start op 9 september het schaakseizoen met de traditionele simultaan tegen de clubkampioen: Peter van Wijk.
Start om 20:00 in restaurant De Engel in het oude dorp.
Ik weet dat hij zich goed heeft voorbereid en hoopt op een grote opkomst. Dus komt allen! En voor de duidelijkheid: dat geldt zowel voor onze seniorleden als jeugdleden. Bij het simultaan schaken loopt de clubkampioen in een rondje langs alle borden om een zet te doen. Voor de jeugdleden passen we de looproute aan zodat daar vaker een zet wordt gedaan en de partij dus minder lang duurt.

Namens het bestuur Peter van Wijk

De laatste wedstrijd van het seizoen heeft dan toch eindelijk een felbegeerde overwinning opgeleverd. VOG 1 uit Westbroek werd overtuigend met 3.5 – 0.5 verslagen. In de eindstand maakte het viertal een mooie sprong van de laatste (4e) plek naar plaats 2 achter Zeist dat al kampioen was, mede doordat Zeist onze andere concurrent DBC versloeg.

Kees Maas was de eerste die het volle punt kon noteren. Zijn tegenstander aan bord 2 ging volop in de aanval maar verwaarloosde zijn verdediging. Kees kon de aanval vrij gemakkelijk opvangen en overnemen. Met de zwarte stukken werd de witte stelling in de tang genomen, hetgeen eerst pionwinst opleverde en vlot daarna een gewonnen stelling: 0-1

Aan bord 2 kreeg Peer van Putten met de witte stukken een passieve Philidor-verdediging tegenover zich, waarbij zwart zijn rokade uitstelde. Even kreeg zwart de kans met een vroege pionnenstorm naar de witte koningsvleugel op te rukken, maar hij aarzelde. Toen hij daarna lang rokeerde kreeg hij de witte pionnenopmars over zich heen, die wel doorsloeg. De witte stelling speelde zich als vanzelf. Zwart offerde een stuk voor tegenspel, maar na het wegblunderen van zijn toren met directe mat tot gevolg, kon hij opgeven. 0-2

Vrijwel op hetzelfde moment scoorde Jan van Delden aan bord 4 het 3e punt. Dat was niet alleen fijn voor het team maar ook voor hemzelf, want eerdere uitslagen hadden hem doen twijfelen om opgesteld te worden. Onderweg in de auto memoreerde Jan dat hij een keer tijdens een interne partij slechter stond, maar dat zijn tegenstander remise aanbood op het moment dat deze Jan kon matzetten. En Jan weigerde dat aanbod! In de auto prezen wij zijn sportiviteit en maar verzochten hem dit soort gestes voor de interne competitie te bewaren. Van de gewonnen partij vertelde Jan dat de strijd lange tijd gelijk opging maar dat zijn tegenstander zijn eigen stelling zodanig ‘verstikte’ dat hij hem kon overvleugelen: 0-3

Toen Piet van Dam aan bord 4 hoorde van deze heugelijke tussenstand bood hij direct remise aan, wat geaccepteerd werd. Zijn met wit opgezette damegambiet was op dat moment nog in evenwicht, maar bood op termijn wel winstkansen volgens Piet. Maar remise vond hij op dat moment prima, 0.5 – 3.5 dus.

Hiermee werd de schaakavond al voor tienen besloten, best wel vroeg. Tijdens de nazit hebben we onze vrienden uit Westbroek nog veel sterkte gewenst, want met een ledental van zeven is het maar zeer de vraag of de vereniging overeind blijft. Wij gunnen het hen van harte!

Vrijdag 26 april togen we naar Maarssen voor de wedstrijd tegen Vegtlust. Wij staan 2e, zij 3e; dus we moeten ze wel voorblijven. Puntenpakker Johan en ridder Henk zijn nog op vakantie, maar we hebben Gerrit Wolters als geheim invalwapen. Vorig jaar ook uit tegen hen. Toen was het schitterend weer en was het dilemma: schaken of direct op het terras gaan zitten. Het weer was dit jaar minder, het terras luid en duidelijk aanwezig, en het schaken....?

Het begin verloopt rustig. Aan de topborden heeft Gerard R al snel de vlam in de pan, de rest gaat gelijk op. Aan de staart komen Freek en Vincent goed uit de opening, Dieuwe raakt een stuk achter en Gerrit handhaaft zich. Dan komt Gerard R naar me toe: zijn tegenstander heeft al voor de 2e keer remise aan geboden. Tot ongenoegen van Gerard want de avond is nog jong en de stelling zeer interessant. En kom op zeg, zo snel remise aanbieden en dan spelen bij een club die Vegtlust heet....... dat kan niet hoor! Doorspelen dus, want de 2 staartborden beloven niet veel goeds.

Inderdaad begint dan toch de ervaring en het niveau te tellen: Gerrit heeft in een Schotse opening wat stukken geruild, zijn tegenstander bouwt druk op met een wit paard op d5 en bouwt dat bekwaam uit: 1-0 achter. Peter speelt tegen Laura vd Kamp - Bensdorp. Bekend van NL dameskampioenschappen, ook internationaal. Ze is Dames FideMeester, maar ze speelt niet veel meer. Ze vermijdt de hoofdvarianten, en ik kom toch minder lekker te staan. Na het invlechten van enige taktische wendingen komt een van de belangrijke lessen van John Nunn aan bod: LPDO. Oftewel: loose pieces drop off. Na een ogenschijnlijk sterke opmars van de witte e-pion naar e6 en f7, heb ik met mijn dame op het bord een aantal schaakjes waarmee ik de dame achter het bord te slim af ben, en een ongedekte loper met schaak kan slaan. Stand 1-1. Tijdens het analyseren in een andere ruimte komt Dieuwe naar me toe met de vraag of hij een remise aanbod van zijn tegenstander moet aannemen.
Remise aanbod? Hij stond toch een stuk achter? Dan blijkt dat hij netjes is blijven vechten en een heel sterk paard op het bord wist te houden.
Zijn tegenstander voert een combinatie uit die een stuk verliest, en zo ontstaat een toreneindspel van 5-tegen-5 pionnen. Gezien de stand op de andere borden nog maar even doorspelen, wie weet zit er wel meer in dan remise. Dieuwe probeert dat wel, maar moet uiteindelijk toch in remise berusten. Dat blijkt achteraf toch een heel belangrijk halfje te zijn, dus altijd blijven vechten is een goede instelling en wordt beloond!

Freek heeft ondertussen zijn ontwikkelingsvoorsprong met taktische dreigingen mooi omgezet in materiaalvoordeel. Van het type: een wit paard dat op a8 een toren is komen ophalen. Vincent heeft zich goed losgespeeld vanuit de opening met een witveldige loper die nu eens niet ingesloten zit, maar vanaf a6 lekker het bord overkijkt. Gerard V heeft een rustige stelling die alle kanten op kan, en Nick heeft ruimte overwicht. En Gerard R? In een Caro-Kann loper opjagen en e5-e6xf7 spelen. Ruimte overzicht en geen remise aannemen. Maar dan in een dichtgeschoven stelling belanden. Wel met ruimte overwicht en gemakkelijker spel dan zijn tegenstander. Die komt dan ook in tijdnood.
Gerard brengt een sterk paard in stelling, en toen zijn tegenstander niet een kwaliteit op wilde geven om te kunnen blijven blokkeren, was daar het stukoffer en de doorbraak. En een gevallen vlag: 1,5 - 2,5 voor ons. Nick deelt mee in de feestvreugde. Vanuit ruimte overwicht begon hij een koningsaanval en brak de h-lijn open. Zijn tegenstander verzuimde om op de andere vleugel meteen tegenspel te zoeken met een pionnenstorm. En hij miste de gefianchetteerde zwartveldige loper terwijl Nick die van hem rustig op f6 kon plaatsen. Zodoende kon hij een matnet in de stelling vlechten en stonden we 1,5 - 3,5 voor, met aan de topborden compleet overwicht.

Kat in bakkie dan toch om de winst binnen te halen? Nou, niet helemaal. Freek koos na zijn openingswinst en materiaalvoorsprong niet de juiste voortzetting en liet het loperpaar van zijn tegenstander tot leven komen. Hij moest uiteindelijk een toren geven om een h-pion van promotie af te houden. Toen resteerde een P tegen L+pion eindspel. Gelukkig kon hij zijn eigen koning snel genoeg bij die pion in de buurt brengen danwel te dreigen zijn paard voor die pion af te ruilen. Met vereende krachtsinspanning sleepte hij er zo alsnog remise uit. Weer zo'n belangrijk halfje! Stand 2-4 voor ons. En Vincent? Die was de draad een beetje kwijtgeraakt. Die sterk witveldige loper stond een beetje in het niets te staren en zijn overwicht en initiatief op de damevleugel was vastgelopen. Zijn tegenstander had zich losgewurmd en was een koningsaanval begonnen. Spannende stelling en allebei in tijdnood. Toen dreigde dameverlies door een torenoffer en aftrekschaak. Vincent liet dat toe omdat hij niets beters zag en dacht dat hij meet toren en loper en vrijpion tegen dame nog kansen had. Dat viel tegen, en stand 3-4 voor ons. Toen was alleen Gerard V nog bezig en was een remise genoeg. Gerard was er in geslaagd om zijn tegenstander een geïsoleerde dubbelpion midden op het bord te bezorgen, en begon aan een eindspel met lopers van gelijk kleur en ieder 7 pionnen. Zo'n partij hoort lang te duren, dan moet je rustig uitschuiven. Dat deed Gerard met verve en hij bracht zijn tegenstander in een soort Zugzwang positie. Die wist het echter telkens net dicht te houden. Via pionnenafruil wist Gerard uiteindelijk wel een pion te winnen, maar resteerde L+pion tegen L. Zonder de mogelijkheid om de pion op te laten rukken zonder dat de loper van zijn tegenstander hem kon pakken. Dus remise.

Eindstand: 3,5 - 4,5 winst voor ons. Verdiende uitslag gezien alle partijen. En kijk: koploper Doorn-Driebergen bleek een 2e gelijkspel te hebben moeten toestaan. Daarmee is het verschil 1 matchpunt en 4 bordpunten geworden. Dus als zij verliezen en wij winnen........ anders volgend jaar maar weer!