Maandag 9 maart hielden we weer ons jaarlijkse snelschaaktoernooi.
De naam Snelschaken is niet voor niets, want met 5 minuten per persoon, per partij moet je niet alleen het denkwerk, maar soms ook fysiek het verzetten van een stuk en het indrukken van de klok heel snel doen. De hele avond vlogen de stukken in het rond en hadden klokken het zwaar te verduren. Illustratief voor het fenomeen snelschaken was wel de partij tussen Niels Hendriks en Freek Busstra, één van de beslissende partijen voor het uiteindelijke kampioenschap. Gedurende de partij liep voor beide spelers de tijdnood op. De laatste vijf zetten waren werkelijk voor het blote oog nauwelijks te volgen en dat bleek voor de spelers zelf ook niet helemaal gelukt te zijn. De arbiter moest hier ingrijpen en verklaarde de partij gewonnen voor Freek omdat Niels “door de klok” was gegaan.
 
 

 
 
In het ongetwijfeld sterkste deelnemersveld ooit was het uiteindelijk Lenze van der Vegt die met de eer ging strijken. Hoewel Lenze geen lid is van de Schaakvereniging Houten komt hij toch zo af en toe nog meespelen, niet zelden neemt hij daarbij de eerste prijs mee.
 

 
De tweede en derde prijs waren respectievelijk voor Niels Hendriks en Gerard Rill.
 
Hieronder de complete eindstand (na 9 ronden) van het toernooi:
  

Ik geloof niet in toeval. We worden allen gedreven door onzichtbare krachten en niet zelden is de zuivere liefde onze belangrijkste drijfveer. Zoals jullie weten is jullie verslaggever altijd op zoek naar het onbenoembare motief dat ons alleen verbindt. Tijdens de 5-e ronde van het Open Kampioenschap Houten speelde het paard op vele borden een doorslaggevende rol. Peter Peters won een stuk na de paardvork Pe4, Jan van Delden kreeg een almachtig paard op e3, Kees Wassink won met een paardenduo op e6 en f6 een verloren pion terug, Philip Verlinde offerde op zet 4 al een paard op f7, Freek Busstra ontketende een voor hem gunstige chaos met het paardoffer Pd4-b5!  en ondergetekende won uiteindelijk een ingewikkeld eindspel dankzij de paardvork Pb4-c2. Wat nou toeval?
Overigens had mijn oproep in een vorig verslag om vooral op de speelavond zelf je partij te spelen, desastreuze gevolgen. Maar liefst 6 lege borden zag ik. Dat doe ik niet nog een keer. Blijf alsjeblieft weg! Laat je tegenstander vergeefs op je wachten! Speel je inhaalpartij het liefst na het begin van de volgende ronde! Luister vooral niet naar mij. Ik reken op een volle bak op 30 maart.
In de C-groep had Menno van Dijk een zware avond tegen Jan van Delden. Na een uurtje zwoegen had Menno 1 stuk ontwikkeld, terwijl Jan met zijn zwarte paard op weg was naar het prachtveld op e3. Sinds Karpov – Kasparov noemen we een zo’n paard een inktvis (al stond hij daar op d3). Menno ging snel ten onder. Jan staat fier op kop in de C-groep! Gaat iemand het hem nog moeilijk maken? Jeroen Bensman en Peter Peters speelden een gelijk opgaande partij. Net toen ik dacht dat Jeroen de betere stelling had kwam er een nare paardvork op het bord, die Peter niet veel later het punt opleverde.
In de B-groep Johan Onnink en Piet van Dam speelden een erg spannende partij. Wat begon als een Siciliaan, veranderde in een Engelse opening (“Joops systeem”) en mondde uit in een slachtpartij. Johan ontwikkelde een verschrikkelijke aanval, die Piet lang probeerde te keren, maar het akelig sterke Te1-a1! (zie foto) was beslissend.



Dieuwe Bosch is de schaamte voorbij na zijn winst in de interne op Rik Vos. Tegen routinier Willem Lakeman offerde Dieuwe brutaalweg een loper op h6. Willem nam het geschenk niet aan en probeerde zich met de moed der wanhoop staande te houden. Dieuwe dacht het punt al binnen te hebben, maar zijn aandacht verslapte dusdanig dat hij zijn dame kwijt raakte. Willem haalde toen soepel het punt binnen.  Onverdiend vond Willem zelf. Arno vd Hoeven kwam na een goed gespeelde Italiaanse opening prachtig te staan tegen Kees Maas. Vooral de loper op a2 werd vakkundig “kalt gesteld” door de pion op c4. Maar toen Arno op het onzalige idee van c4-c3 kwam, ontwikkelde Kees zware druk tegen f7. Uiteindelijk kon Arno de stelling niet houden en won Kees fraai. Andere Arno (Knobbe) kwam ook erg goed uit de opening tegen Pieter Toxopeus. De zwarte stukken werkten niet samen en Arno kreeg een sterke aanval op de damevleugel. Toen dit een toren opleverde kon Pieter de partij niet meer redden. Ook bij David Scheers en Hans Bodlaender verscheen de Italiaanse opening op het bord. Hier ging het lang gelijk op. Ik had een lichte voorkeur aan Davids stelling, maar Hans is een handige tacticus. Uiteindelijk won Hans met een vorkje materiaal en ging David toch nog snel ten onder.
In de A-groep werd een bijna volledig programma afgewerkt. Gerrit Wolters kwam prachtig uit zijn lijfopening: de Sokolsky! Kees Wassink leek te bezwijken door de druk tegen e5, maar hij vond tegenspel tegen f3. Met paarden op e6 en f6 en later een dame op f5 kreeg Gerrit het nog aardig benauwd. Uiteindelijk was de remise een voor beiden bevredigend resultaat. Vincent Verstege moest iets uit niets weten te maken tegen de solide Slavische verdediging van Nick Hill. Totdat Nick (zeer a-typisch) een pion cadeau gaf, waarna Vincent het zonder haast uitspeelde tot winst. Een prima partij! Philip Verlinde bracht tegen Henk Struikmans een dubieus, maar op ons niveau zeer kansrijk stukoffer op f7. De eerste paar zetten gingen snel, maar toen Henk door kreeg dat het allemaal niet zo simpel te weerleggen was, stokte het tempo. Toen Philip met de pionnen d4, e4, f4 en g4 een angstaanjagend pionnenfront vormde, zag Henk zich genoodzaakt het stuk terug te geven. Maar Philip liet zijn prooi niet meer los en won op overtuigende wijze. In de top werden 2 uiterst belangrijk partijen gespeeld. De Gerards speelden tegen elkaar en de aanstormende jeugd Freek en Rik moesten strijden om aansluiting te houden met de top. Freek speelde de Kasparov-variant (met g3) tegen het Nimzo-indisch van Rik. Dat leek er aardig uit te zien voor Rik, totdat Freek het spectaculaire en sterke Pd4-b5 speelde. Riks stukken kwamen toen niet meer uit de knoop en met het schijnbaar onschuldige Lg2-f1xb5 won wit materiaal en niet veel later de partij.  Gerard Vernooij voerde tot deze ronde met 4 uit 4 de ranglijst aan, dus moest ondergetekende de partij winnen om kansen op het kampioenschap te behouden. De psychologische oorlogsvoering begon al op de eerste zet: Gerard V. opende met d2-d4! Ik besloot toen maar het Nimzo-indisch (eigenlijk de beste opening die er is) te spelen - dat zal hij wel niet verwacht hebben….. Nou is het voor een belangrijke partij switchen van openingszet altijd een riskante zaak: Gerard V speelde na de zetten 1.d4 Pf6 2.c4 e6 3.Pc3 Lb4 4.Dc2 0-0 (ipv het normale 5.a3) het zwakke 5.f3. Dat kan gebeuren als je niet vertrouwd bent met de stelling. Na het sterke 5….c5 viel ik direct de zwakte op d4 aan en kreeg groot voordeel. Uiteindelijk wikkelde ik met een pion meer af naar een eindspel, dat op den duur niet te houden was voor mijn tegenstander.
Kortom: de strijd om het kampioenschap ligt weer geheel open. De 2 Gerards leiden de A-groep met 4 uit 5, op de voet gevolgd door Freek met 3½, gevolgd door Rik en Philip met 3 punten. Ook in de B-groep gaan we een beslissende ronde in. Reimer Weits moet zijn koppositie verdedigen tegen coming man Johan Onnink, terwijl Willem Lakeman klaar staat om van een misstap van Reimer te profiteren. In de C-groep moet de uitstekend op dreef zijnde Jac v Dam de koploper Jan van Delden zien af te stoppen. We gaan het zien op 30 maart. Komt allen!
 
Gerard Rill
 

Donderdagavond 5 februari 19.30 uur. We komen het op het oog splinternieuwe denkcentrum in Utrecht binnen en willen de speelzaal binnen gaan, totdat de voorzitter ons meldt dat de vergadering bijna afgelopen is en de laatste tactieken tegen dit ijzersterke Houten 1 worden doorgenomen.
Wij laten ons niet beïnvloeden door psychologische oorlogsvoering en mogen even later toch spelen.
 
Nu was ik als eerste klaar en heb alleen de eerste paar zetten op de borden gezien en de beslissende strijd in het middenspel gemist, dus ik probeer zo objectief mogelijk te blijven.
 
Ikzelf kreeg de Wolga met wit tegen me. Ik ging door met a4, Ld2 en Pb5 en besefte me dat ik hier echt ‘’out of book’’ was en koos voor Te1. Toen zwart met Pb6 de geofferde pion dreigde terug te winnen besloot ik zwarts sterkste stuk, de loper op g7 af te ruilen. Vervolgens nam mijn tegenstander langzaam het initiatief over en speelde het sterke Tb3. Na h3 besloot ik bijna hopeloos een dame tegen toren en paard te geven en vertrouwde op mijn eindspeltechniek.
 
Op bord 1 had onze kopman Gerard Rill met wit een sterk loperpaar en kreeg het voor elkaar om het Sicilaanse paard van d4 af te ruilen tegen een wit veldige loper op e6 waardoor alle witvelden van zwart zwak werden. Met Db3, La6 en Pb5 verhoogde Gerard de druk op zwart en won een kwaliteit waarbij zwart compensatie moest zien te krijgen met een sterk paard op c4.
 
Op bord 2 had onze OKH topscorer Gerard Vernooy zwart en speelde de Caro-Kann die veel weg had van het frans. Toen Gerard h5 deed en even wachtte met rokeren en wit daarentegen wat meer ruimte voor haar torens kreeg , dacht ik dat deze partij nog alle kanten op kon.
 
Op bord 3 speelde Nick zoals Nick alleen kan spelen, rustige zetten (eerst e3 en dan toch e4!) en verhoogde druk op zwarts zwakste plek, de pion op a6. Met een sterk loperpaar vertrouwde ik erop dat Nick zijn tegenstander langzaam doodkneep.
 
Dan onze man in vorm op 4, Rik Vos. Met zwart kwam hij in de Pirc terecht, waarbij wit heel agressief speelde met pionnen op a4, c4, d3, e4, h3 en g4. Rik speelde op de zwarte velden en brak op het juiste moment door (timing!) met het natuurlijk a6, Tb8 en pion b5!.
 
Jan op 8 kwam met zwart met wat moeite uit de pirc, kreeg gelijk spel maar moest uitkijken niet overlopen te worden op de damevleugel door een sterke vrijpion en actieve torens van wit. Zou het doorzettingsvermogen van Jan beslissen?
 
Joop speelde zijn vertrouwde Engels met c4 op 7. Hij kreeg wat spel maar speelde snel a4 om zwart af te stoppen. Ik dacht dat het plan met Tb1, a3 en b4 wat actiever was maar ook hier vertrouwde ik op Joop’s koelbloedigheid.
 
Vincent met zwart speelde een zijvariant van de Pirc met c5, waarbij wit met pion e5 het paard op f6 dwong naar f7. Vincent verbruikte veel tijd maar kwam wel met wat tegenspel op de damevleugel met b5 en pb3. Zijn paard op f7 en loper op c8 zagen er helaas niet goed uit.
 
Even later bleek bij mijn tegenstander de zwarte dame toch wat bleekjes af te zien tegen een ijzersterk paard op e4 en verbonden torens. Hieronder besloot ik Te6! te spelen en kreeg met mijn paard alle zwarte velden in handen en even later ging de zwarte koning mat.

 

Toen ik terug kwam in de speelzaal zag ik dat Nick zijn tegenstander overklast had, en deze door zijn vlag was gegaan. Even later was het Rik die met zijn actieve toren op de 2^e rij in combi met zijn sterke loper het 3^e punt drukte. Op bord 2 had Gerard ondertussen wat meer ruimte gekregen en had wit h3 uitgesteld om problemen op de achterste rij te voorkomen. Hij won een stuk en had genoeg aan een vrijpion die niet te stoppen was door een paardvorkje.

Toen ik naar bord 1 liep zag ik dat bij Gerard zwart bijna alle lichte stukken had afgeruild tegen een open a-lijn. Dit plan was te traag en Gerard won op mooie wijze; mat was niet te voorkomen. Stand was nu 5-0 en onze mannen op bord 6, 7 en 8 waren nog aan het zwoegen.
Vincent had in het eindspel een paard tegen toren met vrijpion. Toen deze eraf gingen had zwart 1 tempo te weinig om een remise dame eindspel te houden, 5-1.
Joop moest een toren tegen Loper + 2 pionnen remise zien te houden. Ondanks lange tegenstand waren deze 2 pionnen te sterk en was alleen Jan nog bezig. Hij had op knappe wijze een stelling met slechte paard tegen goede loper bereikt maar was op het punt zijn paard te laten insluiten. Ook hier was het pionneneindspel verloren. Achteraf was er een variant van 15 zetjes diep waarin beide partijen only moves moesten vinden. Maar in tijdnood niet te vinden.
 
Op alle borden was gestreden, en met een 5-3 overwinning pakten we de verdiende 2 matchpunten, Zijn we al klaar voor de promotieklasse?