Vrijdag 26 april togen we naar Maarssen voor de wedstrijd tegen Vegtlust. Wij staan 2e, zij 3e; dus we moeten ze wel voorblijven. Puntenpakker Johan en ridder Henk zijn nog op vakantie, maar we hebben Gerrit Wolters als geheim invalwapen. Vorig jaar ook uit tegen hen. Toen was het schitterend weer en was het dilemma: schaken of direct op het terras gaan zitten. Het weer was dit jaar minder, het terras luid en duidelijk aanwezig, en het schaken....?

Het begin verloopt rustig. Aan de topborden heeft Gerard R al snel de vlam in de pan, de rest gaat gelijk op. Aan de staart komen Freek en Vincent goed uit de opening, Dieuwe raakt een stuk achter en Gerrit handhaaft zich. Dan komt Gerard R naar me toe: zijn tegenstander heeft al voor de 2e keer remise aan geboden. Tot ongenoegen van Gerard want de avond is nog jong en de stelling zeer interessant. En kom op zeg, zo snel remise aanbieden en dan spelen bij een club die Vegtlust heet....... dat kan niet hoor! Doorspelen dus, want de 2 staartborden beloven niet veel goeds.

Inderdaad begint dan toch de ervaring en het niveau te tellen: Gerrit heeft in een Schotse opening wat stukken geruild, zijn tegenstander bouwt druk op met een wit paard op d5 en bouwt dat bekwaam uit: 1-0 achter. Peter speelt tegen Laura vd Kamp - Bensdorp. Bekend van NL dameskampioenschappen, ook internationaal. Ze is Dames FideMeester, maar ze speelt niet veel meer. Ze vermijdt de hoofdvarianten, en ik kom toch minder lekker te staan. Na het invlechten van enige taktische wendingen komt een van de belangrijke lessen van John Nunn aan bod: LPDO. Oftewel: loose pieces drop off. Na een ogenschijnlijk sterke opmars van de witte e-pion naar e6 en f7, heb ik met mijn dame op het bord een aantal schaakjes waarmee ik de dame achter het bord te slim af ben, en een ongedekte loper met schaak kan slaan. Stand 1-1. Tijdens het analyseren in een andere ruimte komt Dieuwe naar me toe met de vraag of hij een remise aanbod van zijn tegenstander moet aannemen.
Remise aanbod? Hij stond toch een stuk achter? Dan blijkt dat hij netjes is blijven vechten en een heel sterk paard op het bord wist te houden.
Zijn tegenstander voert een combinatie uit die een stuk verliest, en zo ontstaat een toreneindspel van 5-tegen-5 pionnen. Gezien de stand op de andere borden nog maar even doorspelen, wie weet zit er wel meer in dan remise. Dieuwe probeert dat wel, maar moet uiteindelijk toch in remise berusten. Dat blijkt achteraf toch een heel belangrijk halfje te zijn, dus altijd blijven vechten is een goede instelling en wordt beloond!

Freek heeft ondertussen zijn ontwikkelingsvoorsprong met taktische dreigingen mooi omgezet in materiaalvoordeel. Van het type: een wit paard dat op a8 een toren is komen ophalen. Vincent heeft zich goed losgespeeld vanuit de opening met een witveldige loper die nu eens niet ingesloten zit, maar vanaf a6 lekker het bord overkijkt. Gerard V heeft een rustige stelling die alle kanten op kan, en Nick heeft ruimte overwicht. En Gerard R? In een Caro-Kann loper opjagen en e5-e6xf7 spelen. Ruimte overzicht en geen remise aannemen. Maar dan in een dichtgeschoven stelling belanden. Wel met ruimte overwicht en gemakkelijker spel dan zijn tegenstander. Die komt dan ook in tijdnood.
Gerard brengt een sterk paard in stelling, en toen zijn tegenstander niet een kwaliteit op wilde geven om te kunnen blijven blokkeren, was daar het stukoffer en de doorbraak. En een gevallen vlag: 1,5 - 2,5 voor ons. Nick deelt mee in de feestvreugde. Vanuit ruimte overwicht begon hij een koningsaanval en brak de h-lijn open. Zijn tegenstander verzuimde om op de andere vleugel meteen tegenspel te zoeken met een pionnenstorm. En hij miste de gefianchetteerde zwartveldige loper terwijl Nick die van hem rustig op f6 kon plaatsen. Zodoende kon hij een matnet in de stelling vlechten en stonden we 1,5 - 3,5 voor, met aan de topborden compleet overwicht.

Kat in bakkie dan toch om de winst binnen te halen? Nou, niet helemaal. Freek koos na zijn openingswinst en materiaalvoorsprong niet de juiste voortzetting en liet het loperpaar van zijn tegenstander tot leven komen. Hij moest uiteindelijk een toren geven om een h-pion van promotie af te houden. Toen resteerde een P tegen L+pion eindspel. Gelukkig kon hij zijn eigen koning snel genoeg bij die pion in de buurt brengen danwel te dreigen zijn paard voor die pion af te ruilen. Met vereende krachtsinspanning sleepte hij er zo alsnog remise uit. Weer zo'n belangrijk halfje! Stand 2-4 voor ons. En Vincent? Die was de draad een beetje kwijtgeraakt. Die sterk witveldige loper stond een beetje in het niets te staren en zijn overwicht en initiatief op de damevleugel was vastgelopen. Zijn tegenstander had zich losgewurmd en was een koningsaanval begonnen. Spannende stelling en allebei in tijdnood. Toen dreigde dameverlies door een torenoffer en aftrekschaak. Vincent liet dat toe omdat hij niets beters zag en dacht dat hij meet toren en loper en vrijpion tegen dame nog kansen had. Dat viel tegen, en stand 3-4 voor ons. Toen was alleen Gerard V nog bezig en was een remise genoeg. Gerard was er in geslaagd om zijn tegenstander een geïsoleerde dubbelpion midden op het bord te bezorgen, en begon aan een eindspel met lopers van gelijk kleur en ieder 7 pionnen. Zo'n partij hoort lang te duren, dan moet je rustig uitschuiven. Dat deed Gerard met verve en hij bracht zijn tegenstander in een soort Zugzwang positie. Die wist het echter telkens net dicht te houden. Via pionnenafruil wist Gerard uiteindelijk wel een pion te winnen, maar resteerde L+pion tegen L. Zonder de mogelijkheid om de pion op te laten rukken zonder dat de loper van zijn tegenstander hem kon pakken. Dus remise.

Eindstand: 3,5 - 4,5 winst voor ons. Verdiende uitslag gezien alle partijen. En kijk: koploper Doorn-Driebergen bleek een 2e gelijkspel te hebben moeten toestaan. Daarmee is het verschil 1 matchpunt en 4 bordpunten geworden. Dus als zij verliezen en wij winnen........ anders volgend jaar maar weer!

Zaterdag 13 april trad ons gemende Houten/Moira/Vegtlust team aan tegen Krimpen aan de IJssel. Wij draaien mee in de sub-top, en zij stonden een na onderste. De winst 5,5 - 2,5 was in dat oogpunt niet verrassend, maar of dat nou helemaal vanzelf ging......

Nick zat aan bord 1 tegen een qua rating ongeveer gelijkwaardige tegenstander. Na een wat buitenissige opening kwam hij wat gedrongen te staan, en moest een pion inleveren. Hij probeerde tegenspel te krijgen, maar zijn tegenstander hield de druk er op en kwam met dame en toren binnen op de 7e rij, met matdreiging. Nick probeerde eeuwig schaak dreigingen in te vlechten. En toen zijn tegenstander zijn toren terugtrok was daar een venijnig paard aftrekschaak waarna de dame van zijn tegenstander het doosje in kon.

Peter zat op bord 4 tegen een qua rating ook ongeveer gelijkwaardige tegenstander. Ik kwam met grote ontwikkelingsvoorsprong uit de opening, en koos voor een koningsaanval met stukken in plaats van een pionnenstorm. Ai, even gemist dat een witte toren via e1-e5-g5-g3 de kwaliteit kostte. Daarbij maar voor een variant gekozen met een half open h-lijn. En daar kwam de aanval met allerlei dreigingen. Oftewel: ik bood hem alle kans om de mist in te gaan. Mijn tegenstander speelde inderdaad niet helemaal nauwkeurig en mistte een wending waarbij hij genadeloos ge-h-lijnd werd. Mat alleen te voorkomen door een stuk te geven. In het resterende T+P tegen T eindspel geen wilde avonturen meer, maar alles onder controle houden met een sterk paard. Toen hij meer materiaal ging verliezen zonder enige kans op tegenspel hield hij voor gezien.

De kopborden deden het sowieso goed. Op bord 2 Gerrit Harmsen (Vegtlust). Kwam lekker uit de opening, opstoot van centrumpionnen leek erg sterk. Plusremise. En op bord 3 Paul Bekkers (Vegtlust). Paul stond in het begin erg lastig en kreeg een aanval op de koningsvleugel tegen zich met binnendringende loper en paard. Hij wist dat goed op afstand te houden en schoof de stelling dicht. Om toen langzaam aan de andere kant van het bord op te rukken. In een toreneindspel met een pion meer had hij de actieve toren en zijn tegenstander een toren die opgesloten stond. Toen brachten de oprukkende pionnen de winst binnen.

Wouter Le Fevre (Moira) pakte de pion op c4 in een Catalaan. De witte loper op g2 kwam niet echt tot leven, zwarts pionnen op de damevleugel wel. Mooie winst. Maarten Post (Vegtlust) kwam niet helemaal lekker uit de opening en moest een pion inleveren. Dat kwam hij niet meer te boven; verlies. Kylian Bijvank (Moira) kwam iets passiever uit de opening. Zijn tegenstander drong binnen en dat leidde tot het einde; verlies. Floris van der Blom (Vegtlust) kreeg overwicht. In een constructieve partij bouwde hij dat netjes uit tot winst.

Het tweede viertal speelde in de dubbelrondige viertallencompetitie tegen Zeist 1, dat zich bij een overwinning kampioen mocht noemen. Hoewel een gelijkspel tot de laatste partij tot de mogelijkheden behoorde, gingen de Houtenaren met 2.5 – 1.5 onderuit en eerlijk gezegd was dat niet onverdiend en is Zeist de terechte kampioen van 2019.

Aan het vierde bord moest Jan van Delden als eerste het hoofd buigen. Ik heb de openingsfase gemist, maar constateerde wel dat Jan in het middenspel een kleine kwaliteit achterstond, en in het eindspel werd een niet te verhinderen pionpromotie hem te machtig: 1-0.

Invaller Kees Huijgen speelde aan het derde bord. Kees, die we vooral kennen als deelnemer van het OHK, vertelde onderweg naar Zeist over de leerzame schaaksite van Hikaru Nakamura. Hoe dan ook, in Zeist leidde dat in ieder geval tot een geïnspireerde partij. Hij won de kleine kwaliteit, maar de actieve lichte stukken van de tegenstander noodzaakten Kees tot een verdedigende rol. Nadat hij de kleine kwaliteit had teruggegeven, was het initiatief weer overgenomen en koerste Kees af op een gewonnen eindspel met een gevaarlijke vrijpion meer. Echter toen hij torenruil toeliet, was remise onvermijdelijk: 1.5 – 0.5.

Kees Maas tekende deze avond voor het enige volle punt. Als buurman van bord 2 zag ik hoe het open koningsgambiet met tegengestelde rokades tot een dynamische stelling leidde. Toen wit met een piondoorbraak de zwarte verdediging openbrak en een witte torenbatterij de stelling doorboorde, leek het afgelopen te zijn voor Kees. Echter, in plaats van de 7e rij te bezetten en zwart helemaal klem te zetten, ging wit op pionnenroof uit. Daardoor kreeg Kees ineens tegenspel, en met snelle, agressieve zetten werd zijn tegenstander zo in verwarring gebracht dat deze na een foutieve torenruil in een verloren pionnenrace terechtkwam en spoedig daarna kon opgeven: 1.5 – 1.5.

En zo was de stand weer gelijk en konden we nog hopen op een ontsnapping. Peer van Putten had echter een zware avond met een tegenstander die hij nog kent uit zijn Driebergse schaaktijd en tegen wie hij bepaald geen plusscore heeft. En ook dit keer ging het niet naar wens. Met wit kwam hij aan het 1e bord in een Alapin-Siciliaan niet aan aanvallen toe en werkten de stukken slecht samen. Nadat hij zich enigszins van de druk had bevrijd liep de wedstrijdspanning op, zeker nadat de stand aan de andere borden verrassenderwijze gelijkgetrokken was. In tijdnood probeerde hij zich zo actief mogelijk te verdedigen, maar het bleek niet genoeg: 2.5 – 1.5.

Jammer van de nederlaag, maar over de hele linie niet onterecht. Het viertal heeft nog één ronde te spelen, hopelijk dan met een beter resultaat.

1 april (geen grap) traden we thuis aan tegen Paul Keres. Zij stonden en na onderste. En wij waren compleet op ridder Henk na, die zijn vakantiekasteel bewaakte. Dat er aan het einde van de avond de monsterscore 7,5 - 0,5 op het scorebord zou staan, hadden we niet verwacht......

De avond begin rustig, al leek het al snel dat we op een aantal borden beter stonden, en bijna nergens slechter. Gerard R had zijn tegenstander een pion op b2 afgesnoept. Daar zijn mooie spreekwoorden over, maar het leek er op dat deze versie niet giftig was. Johan was goed uit de opening gekomen en leek al wat druk te hebben, Peter scherpe stelling met tegengestelde rokades. Nick rustige opzet, Gerard V was wel wat ongelukkig uit de opening gekomen en stond gedrongen. Freek had wat ruimte, maar zijn tegenstander stond erg degelijk. Vincent goed uit de opening gekomen. En Dieuwe stond al lekker actief met ruimte voordeel. Een overwinning lag voor de hand.

Dieuwe was als eerste klaar en zette de trend van deze avond. Een e-pion ging van e2 naar e4 naar e5 naar e6 naar f7. Ruimte overwicht en de stelling goed naar zijn hand gezet. Geen gekke dingen, gewoon druk houden en afwikkelen resteerde in een dubbeltoren eindspel met 2 pionnen meer. Nauwkeurig uitgespeeld en punt binnengehaald. Vervolgens was het de beurt aan Freek. Altijd lastig, zo'n tegenstander die zich heel degelijk opstelt. Dus een pion in actief spel gestoken. De compensatie was toch erg weinig, maar onder druk maken mensen fouten: met een petite combination kon zijn tegenstander een stuk inleveren: 2-0. Daarna was het mijn beurt. In een scherpe stelling trok mijn tegenstander hard van leer. Een stukoffer waar hij uiteindelijk 3 pionnen voor kreeg. Een van die pionnen van hem liet ik staan, zodat mijn koning zich er mooi achter kon verschuilen. En toen ging de aanval over naar mij. Eerst een kwaliteit er op, toen een paard dat niet aangenomen kon worden, toen het andere paard. In de ingewikkelde wirwar van varianten koos mijn tegenstander een route die snel naar de afgrond met onvermijdelijk mat leidde: 3-0.

En nog steeds overwegend goede stellingen op de andere borden. Ook Vincent was lekker bezig. Rustig uit de opening, opbouwen en initiatief grijpen. Even later was er een stelling met alleen dame en torens. Maar de dame van Vincent maakte het zijn tegenstander's koning het leven zuur. Toen er lijnen open gingen en daar een toren bij kwam was het gedaan: 4-0. Tijd voor Nick: rustige opbouw en dan pion winnen. Vervolgens een long battle om het initiatief van de tegenstander te neutraliseren en eea af te ruilen. Om vervolgens nog meer materiaal buit te maken: 5-0.

Was alles dan koek-en-ei? Nee, zeker niet. Gerard V was moeizaam uit de opening gekomen, waarna zijn tegenstander halverwege de avond met Pxb5 op bezoek kwam, een pion won en actieve stukken hield. Wat restte was een moeizame verdediging. Maar er zijn van die avonden dat alles mee zit, en dit was er zo eentje! Gerard's stukken werden beetje bij beetje actiever, en wist het initiatief naar zich toe te trekken. Dat soort stellingen liggen Gerard wel, en zijn tegenstander bezweek uiteindelijk onder de aanvalsdruk: 6-0.

Het moest niet gekker worden, want ook de topborden leken goed te staan! Johan was goed uit de opening gekomen en had initiatief. Hij leek ook een pion te gaan winnen en de stelling steeds meer naar zicht toe te trekken. Helaas was zijn tegenstander vindrijk en kwamen er allemaal tegendreigingen, in een complexe stelling met (mogelijke) penningen over en weer. Johan wikkelde af naar een eindspel met toren en 2pionnen tegen 2 stukken. Die pionnen waren op de eenzame damevleugel en dus potentieel gevaarlijk, maar helaas dubbelpionnen. Remise was hier de faire uitslag: 6,5 - 0,5

Tenslotte Gerard R. Hij snoepte dus een niet vergiftigde pion op b2, en voorkwam dat zijn tegenstander actief spel ontwikkelde. In tegendeel: Gerard nam hem in de houdgreep, kwam met zijn dame binnen en verlamde het spel van zijn tegenstander. Geduld hebben is dan het devies, en inderdaad, langzaam maar zeker zette hij zijn tegenstander verder klem. Totdat die moegestreden aan het einde van de avond in een soort zetdwang kwam, waarna niets restte dan opgeven.

En zo stond de monsterscore van 7,5 - 0,5 op het bord. Verdiend? Ja zeker! Al had het ook 6 - 2 kunnen worden. Vooral ook veel leuke potten. En daar doen we het voor, op naar de volgende!