De 3-e ronde van het Open Kampioenschap Houten was er weer één om in te lijsten. Wat dit keer op viel was het hoge niveau waarop gespeeld. Dat we “tot bloedens toe” voor de winst gaan, wisten we al. Maar ook de kwaliteit van de partijen zie je per ronde stijgen.
 
In groep C trok de toppartij tussen Rob vd Steenhoven en Jasper van de Rijst mijn aandacht. Na een rustige opening trokken de witte stukken langzaam richting de koningstelling van Jasper. Door een ongelukkige opstelling van zijn stukken kon deze zijn koning niet tijdig beschermen. Met een fraai offer Pxh6! brak Rob door en won een onvervalste modelpartij. Jeroen Bensman en Co van Bennekom gingen lang gelijk op. Toen Jeroen Pxe3 toestond vreesde ik voor zijn leven, maar niet veel later gaf Co zijn dame weg. Toch streed hij door en een promoverende pion bracht een remise stelling op het bord. Menno van Dijk trof een wat onzorgvuldig acterende Jac van Dam. Menno deed rare dingen met zijn dame (Db7), maar Jac was niet in goeden doen. Normaal straft hij zoiets af, nu ging het mis en verloor hij snel. Boas Rill trof een uiterst gemotiveerde Co Veenbrink: “Ik zal me niet nog een keer laten verrassen door dat gozertje!” Het werd een erg spannende partij. Boas won ruimte op de damevleugel en Co counterde in het centrum. Toen dat werd dicht geschoven werd het knokken op de koningsvleugel. Nadat de koningsvleugelpionnen werden opgespeeld leek de  koning van Boas erg op de tocht te staan. Boas bleef echter zeer nauwkeurig spelen en met g5-g6! met ondekbaar mat bekroonde hij een foutloos en creatief gespeelde partij!
 
In groep B was de partij van de avond die tussen David Scheers en Willem Lakeman. David had wat moeite om zijn damevleugel te bevrijden, maar toen dat lukte was het Willem die op de damevleugel overwicht had en David in het centrum. Willem speelde het in die fase net iets handiger en onder grote belangstelling voerde hij met vaste hand het eindspel tot winst (zie foto).



 
 
 
Johan Onnink Verloor verrassend van Dieuwe Bosch. In een 4-paardenspel waar niet veel aan de hand leek, verloor Johan de draad van de partij en kon Dieuwe het snel en pijnloos uitmaken. Arno Knobbe en Kees Maas speelden een spannende partij. Het ging lang gelijk op totdat Kees een pion won en leek door te drukken. Arno kwam echter met een geweldige counter (De7!), won een stuk en niet veel later de partij. Jorit Delen moest opboksen tegen de draak van Piet van Dam. Niet lang na de opening won Piet een kwaliteit, die hij echter weer snel terug gaf (of kwijt raakte). Toch had hij zo’n actief stukkenspel, dat de winst hem niet ontging. De partij tussen Pieter Toxopeus en Bas Dubbeldam was zo snel afgelopen dat ik alleen uit overlevering kan melden dat Pieter in de opening al zijn dame weg gaf en het toen voor gezien hield.
 
In groep A werden weer een paar bloed spannende partijen gespeeld. De partij tussen Kees Wassink en Nick Hill was dat niet. Na een mislukte opening, waarin Kees opgezadeld werd met een zwakke pion op d3, gaf hij niet veel later een toren weg. Vervuld van zelfhaat gaf Kees direct op. Iets langer vergde de partij tussen ondergetekende en Philip Verlinde. Effectief kostte de partij mij slechts 9 zetten, tot dat moment was alles theorie. Philip zat toen tegen een sombere stelling aan te kijken waar hij weinig tegenspel had voor zijn geofferde pion. Een te ambitieuze verdediging (Pc7-b5) versnelde het einde. Gerrit Wolters won vroeg in de opening een loper van Henk Struikmans. De laatste bleef echter volop in de partij, gebaseerd op de slechte positie van Gerrits Koning en de niet ontwikkelde stukken op de witte koningsvleugel. Deze 2 factoren heeft Gerrit nooit opgelost en Henk kon fraai winnen. Joop Jentink had het moeilijk tegen Vincent – rokade! – Verstege. Een Grünfeld Indiër werd door Joop niet handig aangepakt en Vincent greep snel het initiatief. Joop moest alle zeilen bij zetten om niet snel te verliezen, maar toen Vincent d4-d5! toeliet stond Joop opeens op winst. In hevige tijdnood vond Joop de winstvoortzetting echter niet en ging strijdend ten onder. Hoewel we na de partij lang zochten naar de winst, vonden we hem niet. Thuis bracht Fritz uitkomst!



(De winnende zet is Tf1-a1!!)


Klapstuk was het treffen tussen Gerard Vernooij en Rik Vos. Gerard toonde een grote minachting voor materiaal, offerde wat pionnen, een kwaliteit en toen hij een tweede kwaliteit erin stak begon Rik eindelijk te wankelen. (zie foto)



(Gerard denkend over zijn volgende zet: De3-c5)
 
Gerard won veel materiaal en de enige vraag was of Rik remise door eeuwig schaak kon bereiken. Gerards koning wandelde van f2 via de damevleugel naar het veilige veld h7 (!) en toen was Rik uitgepraat. Een prachtpartij die terecht de omstanders tot diep in de nacht aan het bord gekluisterd hield.
 
Geloof me mensen: dit is op alle niveaus het beste OKH dat we in jaren hebben gehad!
 
Gerard Rill

De uitslagen op een rijtje:
 
 

Het was weer een opwindende ronde in ons prachtige OKH: schitterende blunders wisselden  onbedoelde briljantjes af. Aangezien ik zelf in een nogal intensieve strijd gewikkeld was heb ik niet alles even nauwgezet kunnen volgen. Een gang langs de voor mij zichtbare hoogtepunten!
 
Groep C
 
Co Veenbrink speelde een spannende partij tegen Jan van der Werf. Lang bleef de partij in evenwicht tot Co wat onoplettend werd met zijn materiaal. Menno van Dijk won snel en eenvoudig van Co van Bennekom. Voor mij te snel om er iets zinnigs over te zeggen. Jasper van der Rijst speelde lange tijd een gelijk opgaande partij tegen Jeroen Bensman. Maar opeens, toen ik weer een rondje liep, was het net of er een bom ontploft was op het bord. Jasper had veel materiaal gewonnen en behaalde niet veel later het punt. Peter Peters had weinig geluk tegen Jan van Delden. Aanvankelijk slaagde Peter erin een solide stelling op het bord te brengen, maar een ongelukje deed de boel instorten. Frank de Jong speelde een klassieke italiaanse partij tegen Rob vd Steenhoven. Zoals vaak in dit soort stellingen lijkt er lange tijd niets aan de hand. Rob trok uiteindelijk aan het langste eind. Hoe dat precies in zijn werk heb ik niet gezien. Wel weet ik dat Rob er hard voor heeft moeten werken. Jac van Dam had me beloofd het op de aanval te gooien tegen Boas Rill. Dat gebeurde niet, want het was eerder Boas die zich dreigend met twee actieve lopers richtte op de witte koningstelling. Na een taaie verdediging van Jac die een gelijke stelling had moeten opleveren, liet Boas zijn dame plotseling in staan.
 
Groep B
 
Willem Lakeman had het moeilijk tegen Reimer Weits. Een wat speculatief pionoffer werd netjes gepareerd en Willem werd kansloos van het bord gezet. “Die jongens worden onaangenaam sterk”, zei Willem, “je geeft ze wel eens wat maar je krijgt nooit iets terug!” Arno van den Hoeven had lang een gesloten stelling tegen Davis Scheers. Toen Arno er uiteindelijk in slaagde door te breken op de damevleugel, maakt hij het prachtig af. Dieuwe Bosch won verrassend (?) van Hans Bodlaender. Ook hier een klassiek en rustig begin van de partij, waarin Dieuwe het beste rekende en verdiend de partij naar zich toe trok. Jorrit Delen begint echt los te komen. Hij liet Peter Toxopeus vrij kansloos in een keurig gespeelde partij. Het drama van de ronde was de partij tussen Peter Krijnen en Piet van Dam. Lang zag de witte pionnenstorm op de koningsvleugel er dreigend uit voor Piet, maar hij wist het gevaar te bezweren en belandde in een gunstig eindspel met loper en pluspion. Helaas verloor hij zijn pluspion en bleek het resterende eindspel niet te winnen.
 
Groep A
 
Kees Wassink en Joop Jentink speelde de wedstrijd: wie kan het langst niet rokeren? Die wedstrijd bleef volgens mij onbeslist, maar toen Joop teveel kansen liet liggen won Kees wel de partij. Een mooie opsteker. Nick Hill incasseerde vroeg in de opening een pion, die zwart niet meer terug zag. Hoezeer Gerrit Wolters zich ook inspande om ergens wat tegenspel te ontwikkelen, Nick gaf geen krimp. Hij bouwde zijn voordeel uit en won overtuigend. Jan de Jonge werd in de opening verrast door een speculatief pionoffer van Gerard Vernooij. Toen Jan het niet aan durfde te nemen, kreeg Gerard een fijne stelling waarbij vooral het paard op d4 goede diensten bewees. Het bleef lang ingewikkeld maar Gerard hield zijn voordeel vast en won. Nadat ik het gevoel had overgehouden Rik twee weken eerder met remise te hebben laten ontsnappen, was ik vastbesloten het dit keer beter te doen. Het werd een ingewikkelde partij waarin ik de hele tijd iets beter stond maar de beslissende klap niet kon vinden. Uiteindelijk kon ik op eenvoudige wijze een pion winnen die goede winstkansen bood, maar koos voor een blunder waarna ik direct kon opgeven. Philip Verlinde won in een vooruit gespeelde partij van onze clubkampioen Freek Busstra. Mijn eerste reactie was: nou moet Philip wel een beetje beleefd  blijven doen. Toen ik hoorde van de toedracht was het meer: eigen schuld Freek, remise aangeboden krijgen met nog enkele minuten op de klok is een geschenk wat in dank aanvaard dient te worden.
 
Nee, mensen, voor elk punt wordt tot bloedens toe geschaakt in dit OKH. Eens kijken wie de echte mannen zijn en wie de watjes….
 
Uitslagen 2-e ronde:
 

De uitslagen op een rijtje: