Maandag 13 januari 19:45 gingen de klokken aan tegen Hoogland, wederom een heel sterk team in de Hoofdklasse A (gemiddeld ratingverschil 207 punten!). We waren enigszins verzwakt door afwezigheid van Nick, maar hebben in Willem Lakeman een prima invaller getroffen. Op alle borden werd hard gestreden, en het waren allemaal interessante potten, geen saai geschuif deze avond. En het duurde even voordat het wedstrijdverloop zich aftekende, al had onze tegenstander wel het beste van het spel.

Ik was zelf als eerste klaar, tegen Marco Dieleman, zeg maar de teamcaptainswedstrijd. Marco speelt veel BugHouse, dat is een wat extreme variant van doorgeefschaken, en draait daar mee met de wereldtop. Bij BugHouse krijg je dus telkens materiaal erbij dat door je teamgenoot is geslagen, maar hier moest Marco alles met eigen stukken doen. Omdat hij niet wilde dat ik spel/initiatief kreeg, offerde hij onverdroten een toren in de opening. Mijn paard hobbelde daarvoor van g1 naar f3 naar d4 naar b5 naar c7 naar a8. Dus hij kreeg een enorme ontwikkelingsvoorsprong. Ik moest goed keepen, en dat lukte: 1-0.
Joop speelde een iets andere opzet dan gebruikelijk. Een witte loper op g2, maar zonder het paard op c3 als gevolg van een soort Nimzo-Indische afruil. Doorgeschoven centrum, maar met een dubbele c-pion (c3-c4-d5-e4). Misschien was de dubbele c-pion afruilen sterker dan doorschuiven, want nu ging zwart op c4 drukken. Joop kreeg er wel de b-lijn voor terug. Hij zag er zelf niet veel voordeel in, maar zijn tegenstander wel en die bood remise aan: 1,5 - 0,5
Invaller Willem bracht ook een remise binnen. Zoals gezegd geen saai geschuif en hier kwam een Boedapester gambiet op het bord (1. d4 Pf6 2. c4 e5). Willem ontwikkelde rustig zijn stukken, en kreeg met een kleine combinatie 2 stukken voor een toren. Hij bouwde druk op, maar kwam in tijd achter en bood daarom remise aan: 2 - 1
Bij Johan verliep het minder deze keer. In een soort Londen-Indische opening tegen Lucas van Mil kwam hij gedrukt te staan, en offerde een kwaliteit voor initiatief. Dat leverde helaas niet voldoende op, en hij moest in een nederlaag berusten: 2 -2 gelijk.

Tot nu toe ging het gelijk op, maar toen kwam de kink in de kabel. Henk had in Chris Kooijman een sterke tegenstander, en kwam in een scherpe openingsvariant terecht (soort e4-e5 Italiaanse aanval) waarin wit eerder had gerokeerd en de zwarte koning kwetsbaar in het midden stond. Wit kreeg druk. Henk hield de zaak dicht, maar wel ten koste van een pion. Dat materiaalverschil leidde tot verlies: 2-3 Ook Vincent hield het niet droog. Zijn tegenstander verraste hem in de opening met een vleugelgambiet en bouwde een sterk centrum op. De open lijnen en achterstand in ontwikkeling dwongen Vincent om materiaal terug te geven. Maar de witte aanval bleef en de nederlaag was onontkoombaar: 2-4 achter.
Tijd om weer eens wat terug te doen via onze topscorer Jan! Het is mij niet helemaal duidelijk hoe zijn partij verliep. Het begon met een rustige stelling met gefianchetteerde loper op g7, zij het met iets minder ruimte. Aan het einde zette zijn tegenstander zijn dame op een ongedekt veld waardoor Jan met een aftrekschaak die dame kon winnen. Maar ook Jan zag het niet.... Zijn tegenstander liet het een zet zo staan ........ en toen zag Jan het wel! En dus de achterstand ingelopen tot 3-4. Zou het nog kunnen?

Ook Freek deed de avond eer aan en had een doldwaze stelling. Haal maar voor de geest: een witte toren op d6 die helemaal is ingesloten. En omdat dat ding niet meer weg kan laat zwart hem daar gewoon zettenlang staan. Maar zolang er dreigend initiatief is, is Freek gevaarlijk en hij blufte zich door de stelling heen. Totdat beide spelers in tijdnood kwamen en de stelling werd uitgevluggerd. Freek's voordeel was verdwenen en hij moest keepen in een T+P tegen T+P eindspel met 2 pionnen minder. Hij kon het paard winnen maar koos een andere variant waarbij zijn tegenstander een stuk had kunnen winnen om de matdreiging tegen te gaan, maar in plaats daarvan ging hij gevaarlijk met zijn pionnen oprukken. Totdat de rust neerdaalde in deze heksenketel en alsnog tot remise werd besloten. Eindstand 3,5 - 4,5

Daarmee draaien we goed mee in de Hoofdklasse, alleen scoren we geen punten..... Van de 5 wedstrijden hebben we er nu 3 met 3,4 - 4,5 verloren. Goede prestaties tegen sterke teams, en dat moeten we doorzetten tegen onze collega hekkensluiters. Zodat zij degraderen in plaats van wij.

Stand per 31 december :

STAP 2                                                 STAP  3                                STAP 3/4
Joël  9 - 6.5                                         Wouter Jan  8 - 6               Yannick  8 - 8
Stan  6 - 4.5                                        Nicolas  9 - 6                       Edward  7 - 6
Rik  9 - 4.5                                          Rhowan  8 - 5                      Timo  8 - 5.5
Krijn  6 - 4                                           Julian  8 - 5                        Niels  5 - 2
Daan  9 - 4                                           Daniël  8 - 5                       Peng  7 - 2
Thom  7 - 2                                          Ezra  7 - 4.5                        Cas  6 - 1
Pieter 7 - 2                                           Jorrit  9 - 3.5                      Bram  4 - 0.5
                                                               Michael  9 - 2.5
                                                               Koert  9 - 2.5
                                                               Jens  6 – 2


Belangrijk is wel dat sommigen de wedstrijden een Stap hoger spelen dan waarin ze les krijgen.

We hebben die Rill helemaal niet nodig! Zo, da's een boute uitspraak. Want Gerard is natuurlijke wel een verdraaid sterke schaker. Maar bij de promotie naar de Hoofdklasse na zijn verhuizing draaien we goed als team. Tja, spoiler alert, we verloren wel met 4,5 - 3,5. Maar dat is geen schande als je weet dat onze tegenstander gemiddeld 200 rating punten meer had. En het had 4-4 kunnen worden......

We waren bijna op volle oorlogssterkte, met Kees Huigen als invaller voor Jan de Jonge. Maar dat was onze tegenstander ook. Rondje langs de borden: Johan ruimte overwicht en iets actievere stukken, Peter solide stelling, Nick rustige opzet maar een tegenstander die nauwkeurig tegenspel leverde, Henk..... Henk speelde met zwart een Weense partij. Maar hij kent z'n schaakklassiekers niet!

München 1979, Harald Lieb - Boris Spasski. Die ging zo:
1. e4 e5 2. Pc3 Pf6 3. Lc4 Lc5 4. d3 Pc6 5. f4 d6 6. Pa4 Lxg1! 7. Txg1 Pg4 (dreigt Dh4+) 8. g3 exf4 9. Lxf4 Zo ongeveer winnend is nu 9. ... Pge5, waarna de dreiging Lg4 gevolgd door Pf3+ nauwelijks gepareerd kan worden. Spasski dacht dat idee nog te kunnen versterken, en speelde: 9. ... Pxh2?? De aanwezige meesters dachten aan een diepe val. Echter niet Harald Lieb, die met 10. Dh5 Dankbaar het paard incasseerde, en na nog een tiental zetten gaf Spasski op. En met precies deze wending kon Henk een stuk inleveren. Maar Henk is niet voor niets Ridder; later meer hierover.

Freek kenmerkende rommelig-ingewikkelde stelling, Vincent dynamisch evenwicht, Joop zijn kenmerkende strategisch gesloten stelling, en Kees een ingewikkelde Konings-Indische aanval met tegenspel op de andere vleugel. Dat kon dus alle kanten op. Freek was als eerste klaar: remise. Freek had initiatief maar zijn tegenstander wist vast te houden aan zijn pluspion. Keuze tussen ingewikkelde stelling doorspelen of zetherhaling. Gezien het ratingverschil koos Freek voor het laatste.

Ik was zelf als tweede klaar. Ik had me voorbereid op deze tegenstander, een FM met een kleine 400 rating punten meer. Voordeel van die sterke spelers is dat er meer partijen van zijn te vinden, en er dus ook wat voor te bereiden valt. Ik kreeg de solide stelling op het bord die ik had voorbereid, maar een iets mindere zet zorgde dat mijn tegenstander ruimte kon pakken. Even zweten, maar met nauwkeurig tegenspel bleef dat binnen de remise marge, en bij afwikkeling naar een L tegen P eindspel werd tot remise besloten: 1 - 1.

Nick's tegenstander wist hoe hij zich op moest stellen. Solide, druk tegen e4, stukje bij beetje terrein winnen. Nick probeerde een aanval over de g-lijn, maar zijn tegenstander kwam binnen over de e-lijn. In het toreneindspel vlogen de pionnen van het bord: 2 - 1 achter.

Ondertussen stond Henk dus een stuk achter. Maar zoals gezegd: Ridder Henk. Ondanks dat stuk achter druk opbouwen en doorvechten. Open lijnen met torens, een actieve dame en doorsnijdende loper tegenover een open koningsstelling. Zijn tegenstander verslikte zich daar in, en zowaar: Henk won zijn stuk terug en ging gewoon door met zijn aanval op de vijandelijke koning: 2 - 2 gelijk.

De stand op de andere borden: Johan complex maar ruimte en activiteit, Vincent ingewikkeld maar veerkrachtig, Joop c-lijn kansen maar had zijn tegenstander de mogelijkheid gegeven zijn slechte loper te ruilen voor een goed paard, en Kees? Kees had een heel ingewikkelde partij waarbij hij op de koningsvleugel op de vijandelijke koning ging jagen, en zijn tegenstander op de damevleugel 2 pionnen had gesnoept. De aanval sloeg niet door, en toen gaf de materiaalachterstand de doorslag. Maar gevochten als een leeuw! En dus 3 - 2 achter.

Toen kwam de tijdnoodfase in de overige 3 partijen. Echt tijdnood dus, met luttele minuten tot enkele seconden op de klok. Joop had dus die c-lijn, maar ook een witveldige loper die ingesloten was door eigen pionnen. De tijd die nodig was om zijn stukken naar de juiste velden te dirigeren gebruikte zijn tegenstander om tegenspel te krijgen. Ik dacht dat Joop winstkansen had met zijn c-lijn, maar het pakte anders uit. Zijn tegenstander kwam binnen over de a-lijn en heeft waarschijnlijk de winst ergens laten liggen. In tijdnoodgeweld besloten ze tot een verdiende remise: 3,5 - 2,5. Bij Vincent was de tijdnood een tikkie erger. Bij zijn tegenstander ook trouwens. Allebei secondenwerk. Na wat afruil ontstond er een stelling voor Vincent met 2-tegen-1 pionnen op de damevleugel, en een ingewikkelde centrumformatie met allebei een dubbelpion. Een witte loper op a6 verhinderde dat Vincent de open c-lijn kon pakken, en hij kon zich dus moeilijk loswurmen. Zo'n stelling waar je eigenlijk beter wilt kijken en rekenen (T+L tegen T+L en ieder 6 pionnen). Zijn tegenstander ging op avontuur met zijn toren, maar Vincent verdedigde goed, wist de pionnen van zijn tegenstander tegen te houden en zijn eigen vrije b-pion op te laten rukken. Goed gespeeld en onhoudbaar uit. Helaas ging hij toen door zijn vlag: 4,5 - 2,5 achter.

Tot slot Johan. Pion gewonnen en ook weer kwijtgeraakt. Dame-Loper eindspel. Allebei minder dan een minuut. Gelijkwaardig, maar zenuwslopend. Dames geruild, wiens vrijpion loopt het hardste? Die van Johan was de verste vrijpion. Zijn tegenstander kon die met zijn koning ophalen, maar was toen te ver van huis zodat Johan op de andere vleugel de pionnen op kon halen en er voldoende pionnen overbleven om te promoveren: nette overwinning en eindstand 4,5 - 3,5 voor Paul Keres.

Dus hard gevochten, en in de eindsprint had er meer ingezeten. Eerlijkheidshalve: stukverlies van Henk had moeten verliezen, Joop had ten onder kunnen gaan, Vincent had remise kunnen worden bij juiste spel van beiden, en Johan's tegenstander had remise kunnen houden. Maar met strijd wordt alles mogelijk. We hebben de 3 koplopers nu gehad.

Zo doorgaan mannen, dan gaan we punten oogsten!

Promoveren naar de Hoofdklasse en dan de beide Gerard's verliezen, best pittig als je 2200+ kopman verhuist en vertrekt. Na een stevig verlies tegen Amersfoort (mede koploper), verloren we ook van Zeist. En had ik even geen zin meer om een stukje voor de website te maken. Maar zowaar, tegen het sterke Woerden hervonden we onszelf en kwam er een mooie 4-4 op het scorebord. Puike prestatie als je weet dat hun rating gemiddeld 120 punten hoger was dan de onze! Oh ja, een week eerder speelde ik KNSB met Paul Keres tegen Wageningen, een soort massakamp omdat er 3 Wageningen teams tegen 3 Paul Keres teams speelden. Daar in de speelzaal een heuse schaaklegende: Jan Timman. Hij liet de man van Paul Keres kansloos en verlamde hem met een witte pion op e7. Of het toeval is of dat ik daar inspiratie opdeed, wie zal het zeggen. Maar tegen Woerden kreeg ik ook zo'n witte jongen op e7 die de zwarte koning in het midden hield en uiteindelijk promoveerde en voor mat zorgde.

Dan de wedstrijd. Beide teams op volle sterkte. En we begonnen best goed. Freek had al snel een stelling vol initiatief en dreigingen, en dan is hij levensgevaarlijk. Hij kreeg de d-lijn in handen waarna zijn tegenstander genadeloos werd opgebracht: 1-0. Jan kwam goed uit de opening en kreeg 2 torens op een open c-lijn. Dat bleek net niet voldoende voor de winst, en het paardeindspel bleef remise: 1,5 - 0,5. Toen bleef de teller een tijd stil staan. Rondje langs de borden. Johan kreeg een huisopening op het bord tegen een bijna-2200 tegenstander, kon alle kanten op. Peter kreeg al snel initiatief en beantwoordde een vleugelopmars met een centrumdoorbraak. Witte pion op e7, maar ingewikkeld en achter in tijd. Nick stond wat gedrongen, maar leek best houdbaar. Henk was met ontwikkelingsvoorsprong uit de opening gekomen. Vincent stelling in evenwicht met ruimte op de damevleugel versus oprukken in het centrum. En Joop's tegenstander had 2 pionnen geofferd voor ontwikkelingsvoorsprong. Praktisch kansrijk, maar theoretisch waarschijnlijk niet genoeg. Oftewel: gelijke tot betere stellingen, nergens echt minder. Maar de avond was nog jong.....

Eerst moest Nick het hoofd buigen. Hij stond gedrongen maar wist geen stand te houden. Zijn tegenstander drukte hem langzaam maar genadeloos van het bord. Vaak doet Nick dat zelf, hier waren de bordjes omgedraaid: 1,5 - 1,5. Ook Henk kon het niet bolwerken. De ontwikkelingsvoorsprong verdween langzaam. Hoe het precies verder ging heb ik niet gezien, maar zijn tegenstander had niet voor niets 200 elo-punten meer: 1,5 - 2,5 Toen was het mijn beurt. Ik kon doorslaan in het centrum waardoor ik een witte pion op e7 kreeg en uiteindelijk 2 pluspionnen. Dus offerde ik er eentje om initiatief te houden en te kunnen jagen op die zwarte koning in het centrum. Resterende stukken ontwikkelen en drukken. Mijn tegenstander spartelde in mijn tijdnood door te offeren en complexiteit in te bouwen. Nadat die aanvalsgolf verdwenen was had ik 2 stukken meer en werd het tijd voor e8D. En dus 2,5 - 2,5.

Spanning volop, welke kant zou dit opgaan? Johan zat ondertussen in een middenspel met zware stukken (allebei D + 2T) en wat pionnen. Vincent had een eindspel op het bord met een kwaliteit meer. En Joop had het zwaar: hij moest met steeds minder tijd het initiatief weerstaan (en hij snotterde aan het begin van de avond al wegens een grieperige verkoudheid). Al met al goed partij geboden, maar uiteindelijk niet te houden, ging Joop onderuit: 2,5 - 3,5. Maar Vincent had die kwaliteit meer en Johan had ondertussen afgewikkeld naar een toreneindspel van 4 tegen 3 pionnen. Dus we konden nog winnen...... En dan komen die laatste wedstrijdmoment waar de praktijk weerbarstiger blijkt dan de theorie. In wederzijdse tijdnood wikkelde Vincent af naar T+pion tegen paard, maar liet de vijandige koning te actief worden en kon het niet winnen: 3-4. Maar daar was held Johan. Ook in wederzijdse tijdnood gebeurde er van alles in dat toreneindspel. Met steeds minder pionnen op het bord schijnt het dat beide spelers een keer hun toren in lieten staan, en toen wist Johan toch zijn pluspion naar de overkant te laten lopen: 4-4. En dat was een toffe prestatie tegen zo'n sterk team.

Zouden we volgende wedstrijd tegen Paul Keres weer kunnen stunten? (ach, die hebben gemiddeld maar 240 ratingpunten meer.....) We'll see,