Op een zonnige vrijdagavond in april traden we aan tegen Vegtlust in Maarsen. Moeilijke beslissing: pakken we een terrasje of gaan we toch schaken.... Gewoon een robbertje "vegten" op het bord dus.

Met de steeds ervarener youngsters Dieuwe en Theo als goede aanvulling voor het team. Nick kreeg veel ruimte van zijn tegenstander, die later aangaf graag een 3-rijensysteem te spelen. Daar ging onze man gretig op in, met een zwarte pion die oprukte naar e4 en een paar dartele paarden, terwijl wit met een toren op e2 en dame op e1 nogal klem stond. Toen wit uiteindelijk met zijn dame los wist te komen, bleek die pardoes door Nick's lichte stukken gevangen te worden: 1-0 voor ons.

Dieuwe was wat kreupel uit de opening gekomen met een dubbelpion en een passieve loper. Net toen zijn tegenstander dacht te kunnen profiteren met een Dame-Loper matbatterij vanachter een pionnencentrum sloeg Dieuwe toe met een taktische wending: Pxd5 hakte een centrumpion van het bord en zijn tegenstander miste doorslaan op f6 met schaak: 2-0. Dat ging lekker.

Tijd voor een rondje langs de borden. Gerard R had wat ruimteoverwicht maar wel een paard aan de rand. Zelf had ik weer (te) veel tijd in de opening gebruikt. Gerard V stond onder druk van een agressief spelende tegenstander. Vincent had wat ruimte overwicht. Joop stond positioneel lastiger. En Theo stond onder druk.

Gerard R kwam niet verder dan remise. Het omspelen van het paard vanaf a4 richting centrum kostte tijd en resulteerde in een gelijkwaardige stelling. Gerard V dacht los te komen maar zag net op tijd gemeen doorslaan van een paard met schaak, en had toen geen andere keus dan 2 stukken voor een toren geven. Hij had nog even druk, maar zijn tegenstander neutraliseerde bekwaam en activeerde zijn stukken. Zelf ging ik ten onder in tijdnood, mistte de winnende voortzetting en werd opgerold. Dat was 2,5 - 2,5. Weg voorsprong. Theo stond zoals gezegd onder druk. Wit had vrijer stukkenspel in een stelling met Spaanse structuren (wit paard naar f5). Wit offerde voor aanval, die uiteindelijk doorsloeg. Gelukkig wist Vincent zijn ruimtevoordeel uit te bouwen naar koningsaanval en de stand weer recht te trekken. Netjes gedaan. En tussenstand 3,5 - 3,5.

Toen was daar nog de held van de avond: Joop. Hij had wit een dubbele c-pion bezorgd, maar kreeg het niet voor elkaar daar fatsoenlijk op te gaan drukken. Wit bouwde overwicht op en Joop kreeg het steeds moeilijker, plus tijdnood. Dan staat er een hele groep teamgenoten om je bord die hun hart vasthouden als ze zien dat de tegenstander met een paardvork een toren op kan halen, en even later hun wenkbrauwen ophalen als ze zien dat Joop een pion naar de overkant heeft laten lopen. Daar zit onze man met K + D tegen K + P + 2 pionnen. Om dat vervolgens in winst om te zetten.
Spannende potten, veel te zien. En met een mooie kleine overwinning weer huiswaarts keren.

Maandag 16 april speelden we het jaarlijkse snelschaaktoernooi. 22 deelnemers vochten 10 ronden om het hardst voor de prijzen. En wat een slagveld was het weer. Zoals gewoonlijk weer volop bizarre partijen, maar zoals altijd een prachtige sfeer. De kampioen van de vorige editie, Freek Busstra kwam net te kort voor de koelbloedigste en zonder twijfel sterkste van de avond: Gerard Rill.




De drie prijswinnaars ontvingen de prijzen uit handen van de voorzitter.


De eindstand:

Maandag 9 april: kwartfinale van de beker. Omdat terugpromoveren naar de Promotieklasse nog niet wil lukken, gaan we nu voor de beker.

Gerard V was plots verhinderd, maar gelukkig meldde Vincent zich direct als vervanger. Vanavond tegen Moira Domtoren die wel in de Promotieklasse spelen; gevecht op het heetst van de strijd dus. Omdat onze gewone zaal bezet was, speelden we in het restaurant. Hier en daar wat donker, dus waren we niet te beroerd om de lampen wat te draaien voor beter zicht. En vervolgens de prangende vraag: gaan we op de stoelen of op de bank zitten? Onze tegenstander koos voor de bank, maar in voetbaltermen is dat niet zo verstandig......

Gerard R speelde volgens het boekje. Toen wit de gelegenheid gaf kwam daar de ...d5 uitbraak. Geen passieve verdediging, maar het middenveld opstormen en het centrum in beslag nemen. Dat leek goed, totdat wit zijn loper op b6 plantte om de samenwerking tussen de zwarte linies te verstoren. Hmm, hoe verder? Nick had deze keer een tegenstander die gewoon zijn eigen spelletje speelde. Hollands, loper naar g7, en dan proberen je centrum naar voren te duwen. Nick werd teruggedrongen op eigen helft. Mijn tegenstander koos voor een breed centrum met pionnen op d5-e4-f4. Dus moest ik het hebben van tegenaanval via de flanken. Maar toen wit zijn stukken wat kwetsbaar neerzette, was het tijd om eerst eventjes flink na te denken over de finesses en het juiste plan. Vincent koos tegen een zwarte opstelling met d6-e5 voor e4-f5. Wit lang gerokeerd en zwart kort. Maar de gehoopte aanval kwam niet op gang, en kon hij ...d5 wel tegenhouden?

Zoals gezegd werd er hard gevochten en duurde het een hele tijd voordat er meer duidelijkheid over de uitslag kwam. Gerard besloot gezien zijn lamgelegde damevleugel een pion te offeren voor initiatief. Wit moest die teruggeven om overeind te blijven en had kunnen kiezen voor een gelijkstaand eindspel. Wit wilde meer, en dat was niet goed waardoor Gerard de partij alsnog naar zich toe kon trekken: 1-0 voor. Ik had na flink tijd investeren de juiste weg gevonden. Na ...Pg4 en ...Ld4+ volgde wat paardensprongen op de damevleugel, om vervolgens alsnog het winnende ...Pxh2 te doen (je gaat het pas zien als je het door hebt!). Het paard kon niet genomen worden wegens Dh4 mat; en omdat de dame-uitval sowieso verhinderd moest worden kon wit ook nog eens een kwaliteit inleveren. Alleen weinig bedenktijd. Over naar Vincent. In plaats van een witte aanval met oprukkende g-pion, kwam er een zwarte dame op a2 buurten. Soort hoekschop zeg maar. Om vervolgens met oprukkend middenveld een toren via de d-lijn mee te laten doen. Scherp over-en-weer, maar netjes uitgetikt: 1-1 gelijk. Ik wist ondertussen af te wikkelen naar een gewonnen toreneindspel, en bij T+2p tegen T werd het tijd om op te geven: 2-1. Voor de hoopvolle lezer: Nick had in zijn gedrongen stelling een kwaliteit in moeten leveren en werd in blessuretijd kansloos van de mat gespeeld: 2-2

Tijd voor het reglementenboekje: 5 min. snelschaken tegen dezelfde tegenstander, maar met omgedraaide kleuren. En als het dan weer 2-2 wordt, dan vervalt het laatste bord van de reguliere partijen. Dat was in ons voordeel omdat wij op bord 4 verloren hadden. Zenuwen stegen, wat ging dat worden..... Nou, om te beginnen nam Nick maar eens goed wraak. Zijn zwarte dame kwam binnen de op 2e rij om dood en verderf te zaaien: 1-0. Gerard kwam in gelijke stelling tot remise, en had alle vertrouwen in de staartborden: 1,5 - 0,5. Vincent offerde een stuk voor 2 pionnen, maar dat was niet genoeg: 1,5 - 1,5. Hoezo spannend? Want zelf speelde ik niet lekker: ik liet zwart tot een prachtige Konings-Indische pionnenketen komen met druk op de koningsvleugel. Dus aan de andere kant maar met mijn pionnen naar voren voor tegenspel. En warempel, weer was de cavalerie succesvol: mijn paard hakte in op zwarts pionnenketen om daarna een toren te verorberen. Snel dame halen. Dat ik een paar zetten lang mat in 1 over het hoofd zag, mag de pret niet drukken. Na eerst wat materiaal veroveren kwam dat mat alsnog. En hadden we met 2,5 - 1,5 gewonnen!

Door naar de halve finale! En conclusie van de avond: wij waren beter in penalties schieten :-)

Op 19 maart traden we aan tegen Hoogland2. Zij stonden gedeeld onderaan, en wij hadden de vorige wedstrijd de koploper een kopje kleiner gemaakt. Dat bood perspectief! Dus vol goede moed begonnen 7 man aan hun partij.

Zelf stond ik klem in de file en kwam fors laat. Niet handig met het oog op mijn belofte aan het team om niet meer in tijdnood te komen.... Speeltijd speelde sowieso een grote rol. Niet zozeer dat er in tijdnood veel rare dingen gebeurden, maar wel dat veel partijen lang duurden, en er met voor beide spelers nog zo'n 20-30 minuten op de klok nog van alles kon gebeuren.

Enfin, als laatste begonnen was ik ook als laatste klaar. Maar voor het zover was gebeurde er natuurlijk van alles :-) De Bird opening (1. f4) kwam deze avond twee keer op het bord. Gerard R wist er wel raad mee. Hij maakte er een From's gambiet van (1. ...e5 2. fxe5 d6 3. exd6 Lxd6). Dat initiatief liet hij niet meer los en hij richtte al zijn stukken op de witte koningsstelling. Die durfde toen niet meer te rokeren en bleef in het midden, maar ook over de e-lijn had zwart druk. Wit probeerde de slagkracht van Ld6 in te dammen door g3 en Lg2 te spelen. Om uiteindelijk aan ... Txh2 Txh2 Lxg3 te bezwijken. Fraaie aanvalspartij waarin ontwikkelingsvoorsprong en constant druk opvoeren een verdiend punt binnen bracht. En daarmee 1-0 voor.

Een rondje langs de borden: Nick stond een pion voor, Peter ingewikkeld en achter in tijd, Gerard V veelbelovend een pion geofferd voor stukkenspel, Henk wat gedrongen, Vincent schitterend uit de opening, Joop gelijkwaardig en Jan in een prettige stelling in een van zijn voorkeursopeningen. Dat zag er goed uit!

Een tijdje later keek ik Vincent aan, en hij gaf hoofdschuddend het duim-naar-beneden gebaar. Eerst dacht ik dat hij bedoelde dat de staartborden minder gingen, maar het bleek over zijn eigen partij te gaan. Zijn tegenstander speelde wat passieve zetten in de opening, en Vincent had een prachtige stelling met een enorme ontwikkelingsvoorsprong. Al gerokeerd, paarden en lopers op juiste velden, toren op de open e-lijn. En zwart nog niet gerokeerd, paarden op g6 en e6, loper e7 en c8, dame d7. Wat krom dus. En toen kwam daar Pe6-f4. Niks aan de hand dacht Vincent die zijn andere toren op de half open c-lijn zette. Pf4xg2. Boem! Na Kxg2 was daar Dh3+, en Pg6-h4. En de stukken konden in het doosje. Sta je heerlijk, dan zo'n donderslag bij heldere hemel. Chapeau voor zijn tegenstander. En de stand weer gelijk 1-1.

En toen gebeurde er een hele tijd niets. Nick kon zijn pion voor nog niet gemakkelijk omzetten in winst. Peter achter in tijd. Gerard V nog weinig vordering, Henk steeds moeilijker, Joop gooide er een pion tegen aan voor open loperlijnen, Jan ging steeds langer denken. Welke kant zou dat op gaan?

Joop speelde tegen een talentvolle jeugdspeler. Rustige opzet in een Franse stelling met Siciliaanse trekken. Het leek mij redelijk gelijkwaardig, maar noopte Joop tot zuidelijk temperament. Hij wilde zijn lopers activeren en gooide daarvoor zijn centrumpion naar voren. Die werd er inderdaad afgehakt, maar de gehoopte compensatie viel tegen. Verlies.

Jan had een mooie drukstelling opgebouwd met een half open f-lijn op weg naar de zwarte koning. Maar wel eentje met allerlei venijnige combinaties, en voor hem een zwakke pion op d3. Zwart rukte zich los en begon daar met La6 op te drukken. In de afwikkeling met wederzijds belaagde stukken en dreigende kwaliteitswinst koos Jan de verkeerde voortzetting; de aangevallen zwarte loper ontkwam met schaak naar h2, waarna er een paard op g3 binnenkwam en met Pxf1 de kwaliteit binnenhaalde en de druk de f-lijn verminderde. Einde; en jammer.

Nick had ondertussen voortgang gemaakt. Na goede ontwikkeling vanuit de opening had hij een pion verorberd. Zwart ging met de dame op pad om wat tegenspel te krijgen. Nick verjoeg die weer, maar zette zijn stukken daarbij wat kreupel neer, zodat het tijd kostte om dat weer recht te trekken. Dat lukte, en de druk op de zwarte stelling nam toe. En de bedenktijd nam af. In die stijgende spanningsboog vond zwart een inventieve verdedigingszet: Pf6-h6! Waarop Nick verbouwereerd naar de stelling keek om vervolgens droog op te merken: I think you've just made an illegal move! Maar ja, wat doe je dan, wat zijn dan ook weer de regels? Gelukkig was daar een ervaren Hooglander die meteen de juiste controlevragen stelde en de procedure aangaf. Illegale zet terug, nieuwe zet doen, en Nick 2 minuten erbij. Waarmee de genadeslag eigenlijk al toegebracht was, en Nick een verdiend punt binnenhaalde.

Een paar borden verderop zat Henk te zwoegen. Zelf keek hij daar anders tegen aan (optimisme = altijd goed!). Wat hij waarschijnlijk niet wist, is dat onze tegenstander een beetje tactische opstelling had gedaan, en hij tegen hun kopman speelde. Wit rokeerde lang en kreeg met pionnenopmars ruimteoverwicht op de koningsvleugel. Henk had kort gerokeerd. En de stelling kreeg wat Siciliaanse kenmerken, alleen met een open e-lijn in plaats van een hal open c-lijn waarover zwart in het Siciliaans lekker kan aanvallen. In plaats daarvan een pionnencentrum met een witte pion op d5, en zwarte pionnen op c5 en d6. Wat weer op een Benoni leek, maar dan zonder de krachtige loper op g7. Wit kreeg de e-lijn in zijn bezit en kwam met een loper binnen op d7 zodat er geen zwarte toren meer op e8 kon komen. Henk zijn paard van b8 naar a6 had gedirigeerd, en had de opmars c5-c4 gedaan. Toch wat druk tegen de witte koning, en een mooi veld op c5 voor het paard. Hoe het toen precies ging weet ik niet, maar Henk wist dat paard in stelling te brengen en zowaar die witte loper ineens te verschalken. Mooi gedaan!

Dat paarden lastige beesten zijn en paardvorken gemene ondingen zijn ondervond ook Gerard V. In de opening pakte hij iets ruimte voordeel en wist hij bij zwart de verzwakking h6 en g5 uit te lokken. Daar gooide hij met h2-h4 een pion tegenaan. Lange rokade, andere toren op de half open h-lijn. Activeren al die stukken en ten strijde! Maar zwart verdedigde taai. In de tijdnoodfase ging er ineens een stuk van Gerard af, en was het gebeurd.

Daarmee stonde we 3-4 achter en was alleen ik nog bezig. Gestart met een forse tijdachterstand kreeg ik een huisvariant van mijn tegenstander voorgeschoteld (de andere 1. f4 deze avond). Het werd een soort Stonewall met omgekeerde kleuren waarin wit een gevaarlijke koningsaanval kon gaan ontwikkelen. Dat moest ik met de nodige aandacht afremmen voordat ik tegenspel op de damevleugel kon ontwikkelen. Dat lukte, geholpen door mijn tegenstander die een paar keer met zijn paard heen en weer ging, zodat ik tijd had om een zwart paard op e4 te zetten, en vervolgens het centrum te plomberen (d4-f4 tegenover d5-e6-f5-Pe4). Toen mijn torens loskwamen op de b- en c-lijn had ik een stelling die ook met weinig tijd lekker speelt, zodat mijn tegenstander zijn hele tijdvoorsprong weer in moest leveren, en een stuk. Het resulterende Dame-Paard-pion tegen Dame-pion eindspel had nog veel zetten kunnen duren, maar constant verdedigend raak je murw. Toen de schaakjes op waren, blokkeerde wit de zwarte pion. Om vervolgens door Dame+Paard te worden matgezet. Opluchting alom en toch nog 4-4.

Het was een lange avond. En Hoogland heeft hun eer zeker hooggehouden.