Het jeugdteam van Houten speelde op 14 mei hun 6e dubbele wedstrijd tegen de Gooische Schaakvereniging. Het was een keer heel stil bij de jeugdschaak, want dit was de enige activiteit bij de jeugd die mocht doorgaan op de ‘Dag van de Stilte’ in de kerk. De stilte werd halverwege de wedstrijd wel bruut onderbroken door het luiden van de klokken, maar dat terzijde.

Het jeugdteam speelt 2 wedstrijden tegen dezelfde club met 15 minuten bedenktijd per persoon met een increment van 5 seconden per zet. De ervaring leert dat dat meestal veel meer tijd is dan de kinderen gebruiken. De indeling is zo dat iedereen een keer met wit en een keer met zwart speelt en 2 verschillende tegenstanders treft.

De eerste wedstrijd speelde Kiano op bord 1 en verloor helaas snel een stuk. Hij probeerde nog lang of zijn tegenstander nog een fout zou maken, maar die speelde het goed uit en gaf Kiano geen kans meer.
Op bord 2 zette Kent een koningsaanval op, maar zag even over het hoofd dat de zet waarmee zijn tegenstander mat voorkwam ook gelijk zijn dame aanviel. Met een dame minder speelde Kent terecht door, want uiteindelijk zag zijn tegenstander mat achter de paaltjes over het hoofd en Kent zag dat gelukkig wel.
Max speelde op bod 3 een spannende wedstrijd. Hij kwam eerst een kwaliteit voor, maar moest die na een fout weer teruggeven. In een toreneindspel promoveerde zowel zwart als wit. De tegenstander van Max mocht als eerste wat schaakjes geven, maar liet de witte koning schuilen achter zijn pion. Toen kon zwart geen schaak meer geven en zette zijn dame ongelukkig neer. Via een röntgenschaak wist Max de dame te winnen en daarna ook de partij.
Op bord 4 speelde debutant Jeremy een hele mooie partij. Vanuit de opening wist hij een koningsaanval op te bouwen en won materiaal terwijl de aanval steeds verwoestender werd en uiteindelijk zette Jeremy de zwarte koning mat. Daarmee was de eerste match in een 3-1 overwinning geëindigd.

Bij de 2e match speelde Kent op bord 1 en ruilde slim af naar een eindspel met 2 pionnen meer. Hij maakte goed gebruik van zijn pas verworven kennis over de sleutelvelden en kon daardoor een dame halen en won gedecideerd.
Op bord 2 nam Kiano revanche op zijn eerdere nederlaag door eerst een stuk en daarna de partij te winnen.
Jeremy verloor op bord 3 eerst een stuk in de opening, maar kwam later zelfs een stuk voor. Zijn tegenstander pakte nog een pion met zijn toren, waarna Jeremy de toren had kunnen slaan, maar dat helaas te laat zag en daarna werd zijn toren geslagen en verloor hij.
Op bord 4 speelde kwam Max slecht uit de opening en verloor zonder veel kansen meer te krijgen. Daarmee was de 2e match in 2-2 geëindigd.

Het team staat 2de op 2 matchpunten achter de koploper Magnus Leidsche Rijn. De gezamenlijke slotronde op 16 mei kan daarom nog heel spannend worden.

Maandag 7 april, het uur der waarheid breekt aan. We spelen thuis tegen De Giessen en Linge, onze concurrent die net als wij alle wedstrijden tot nu toe hebben gewonnen. Wij hebben een paar bordpunten meer, dus gelijkspel biedt al goede vooruitzichten. Maar winnen is natuurlijk beter ????. We zijn compleet; zij echter ook en zijn gekomen met hun “vaste” invaller die met een rating van 2003 sterker is dan de basisspeler die er niet bij is. Vincent adresseert wat er vanavond op het spel staat in zijn welkomstspeech, wenst iedereen veel succes, en dan gaan de klokken aan.

Zoals wel vaker is er in het begin van de avond nog niet zoveel te zeggen. Op de meeste borden gaat het gelijk op of kan het alle kanten op. Peter had zich voorbereid op een tegenstander met een zeer aanvallende stijl, maar die speelt deze keer meer strategisch: een gesloten centrum met langdurig manoeuvreren in het vooruitzicht. Johan’s tegenstander kiest een dubieuze openingsvariant. En net als ik denk dat Johan de weerlegging kent doet hij iets anders. Voer voor Stockfish. Freek krijgt een soort stelling waarin hij normaal aan de witte ipv de zwarte kant zit. En Luuk heeft zijn gambietperiode afgesloten om iets rustiger zijn stelling uit te bouwen. Bij Vincent worden snel dames geruild en hij lijkt iets betere vooruitzichten te hebben. Joop krijgt een soort strategische stelling die hij al vaak op het bord heeft gehad. Joost lijkt zich iets te laten verrassen in de opening. Tenslotte Jan: hij zet zijn stukken goed neer en heeft een mooi centrum.

Langzaam begint de wedstrijd onze kant op te kantelen. Jan bouwt zijn voordeel verder uit, Johan heeft zijn tegenstander klemgezet, Freek heeft een pion gewonnen, Luuk en Joop staan iets beter, Joost staat moeilijk. Reden voor Vincent om remise aan te bieden. Hij heeft het loperpaar maar het staat ongeveer gelijk en hij had vertrouwen in de andere borden. Waarna zijn tegenstander er volgens een half uur over nadenkt (!), en het dan aanneemt. Dan is het winstpunt van Jan ondertussen binnen. Zijn d4-e4 centrum wordt ondersteunt door lopers op b2 en c2, kwestie van blazen en zwart viel om. Verder moest ik zelf hard aan de bak, dus het wedstrijdverloop heb ik niet meer zo meegekregen. Maar toen ik na afloop naar de rij tafels keek, zag ik winst op bord 2 en 3 en 4. Daarom verder op bordvolgorde.

Zoals gezegd koos Peter’s tegenstander deze keer een meer strategische aanpak in plaats van een tactische. Gesloten centrum (c4-d3-e4-f4 tegenover c5-d6-e5-f5). Wit besloot zijn dame van de damevleugel terug te brengen naar d1 om naar de koningsvleugel te kunnen, waarna ik direct op de damevleugel een breekzet kon uitvoeren. De dame keerde op haar schreden terug, maar na ruil nam wit verkeerd terug en kon ik een centrum doorbraak uitvoeren.
Wit probeerde mijn pionnen tegen te houden, en even later stond het zo:



Stelling na 22. …d3. Als je niet hebt gezien hoe dit is ontstaan, kun je maar 1 vraag stellen: Waar komen al die zwarte pionnen vandaan??
Uiteindelijk zag wit zich genoodzaakt een loper voor 2 pionnen te geven, maar daar haalde ik er al snel eentje van terug. In tijdnood had ik het nog knap lastig om naar winst te komen. Een te snelle afruil van wit maakte het makkelijker en het punt was binnen.

Bij Johan stond het bord vanuit de opening al gelijk in vuur en vlam. Na zet 10 was dit de stelling en speelde ik 11 Lh6.



Peter vroeg later waarom ik geen Lg5 had gespeeld, hetgeen de theorie aanbeveelt. Ik had de stelling alleen snel met Stockfish bekeken en die raadt eerst een tijd Lh6 aan en springt pas veel later over na Lg5. Na 11… De7 12 Ld3 d5 13 exd6 (natuurlijk wil ik de stelling open hebben met de onveilige positie van de zwarte koning) Dxd6 14 0-0-0 Pd7 bereikten we de volgende stelling:



Hier volgde 15 Lb5 Pxb5 16 Txd6 Pxd6 17 Dxh7 Kxe7 18 Lxf8 Pxf8. Ondertussen heeft wit een dame en 2 pionnen tegen 3 lichte stukken van zwart. Het plan voor wit is om met de vrije h-pion te gaan lopen en de coördinatie van de zwarte stukken zolang mogelijk te verstoren. Zwart zal zijn stukken ontwikkelen en dreigingen creëren en moet de vrijpion in de gaten houden.
Er volgde 19 Dh8 Ld7 20 g4 Pe7 21 h4 Tc8 22 f3 Lc6 23 Tf1 Lb5 24 Tf2 Pd5 25 Dd4 a6 26 c3 Pg6 27 h5 Pgf4



Ondertussen heeft zwart enkele dreiging als Pd3 en Pe2 en dreigt met Ld3 veld h7 onder controle te krijgen. Pe2 vond ik niet erg en speelde daarom 28 Td2. Ik had gezien dat na de zetten die ook werden gespeeld: 28 … Pe2 29 Txe2 Lxe2 30 Dg7 zwart een stuk terug moet geven om de vrije h-pion niet te laten promoveren.



Uiteindelijk speelde zwart nog ruim 20 zetten door en kreeg ik twee vrijpionnen op de damevleugel die niet te stoppen waren.

Zoals gezegd speel de Freek tegen een opzet die hij zelf graag met wit speelt. Hij liet zien hoe je het met zwart moet doen, en wist op een gegeven moment een zwart paard op d3 te krijgen. Zo’n octopus is meestal killing, en hier ook: winst voor Freek.

Bij Luuk was na 10 zetten de volgende stelling ontstaan:



Een stelling met rokade aan tegenovergestelde kanten van het bord. Wit gaat voor een aanval op de koningsvleugel, zwart voor een aanval op de damevleugel. Beide kanten bereiden nog wat voor, maar op na een paar zetten is dit de stelling:



Het spel gaat als volgt: 17. g5 Pd7 18. g6 Lf6 19. gxf7+ Kxf7

Wit heeft hier een mooie tactiek om in een compleet winnende stelling te komen: 20.Ndxb5!!, gevolgd door axb5 21. Nxb5 Qc6 22. Nxd6+ Kg8 23. Nxc4 Qxc4
Het duurde daarna nog even, maar wit won dit uiteindelijk zonder te veel problemen. Het eindigde met de volgende stelling en zetten:



32. Dc4 Kh8 33. e6 Tf2 34. Tf1 Lxc2+ 35. Kc1 Df3 36. Txf8+! Dxf8 37. Txf2 Dxf2 38. Dc8+ 1-0

Joop wist op bord 6 zijn stelling mooi uit te bouwen en een pion te winnen. Daarna bleek het niet gemakkelijk. In een uiterste poging om remise te vermijden en de gevaar te blijven creëren kantelde het spel aanvankelijk naar de verkeerder kant. In het eindspel echter kwam de zwarte dame heel even buiten spel te staan door een ruil van stukken waarbij de dame naast 2 dubbelpionnen terechtkwam; aan de zijde waar nu net niet de 2 open koningsstellingen zaten. Dat leverde net even wat lucht voor wit en even later mat op het bord waardoor Joop het punt kon bijschrijven. Ook voor Joop een succesvol teamjaar met 5,5 uit 7.

Joost speelde op bord 7 met zwart een Siciliaanse Najdorf, waarbij wit koos voor een voorzichtige variant met Le2 en korte rokade. Ik ging kort hierna zelf in de fout met Pd7-c5. Wit kon met zijn zwartveldige loper mijn paard op f6 slaan en als ik terug zou slaan met Le7, dan kon ik mijn 'backward' pion op d6 niet meer verdedigen. Na terugslaan met gxf6 kon dit wel, maar de prijs was hoog; een dubbelpion, een open koning en een slechte pion op d6, verdedigd door een ingesloten loper en een paard (na enkele zetten) op e8. Wit kwam opzetten op de koningsvleugel, maar ik hield lang redelijk stand. Na een dameruil nam de druk op de koning af, maar verloor ik wel een pion. Hiervoor had ik enige compensatie met twee torens op een open f-lijn. Wit maakte een foutje en ik kon doorbreken met dwingend schaak en winst van een volle toren, die ik in tijdnood uiteindelijk volkomen onnodig weer weggaf, waarna een eindspel met ongelijke lopers remise werd.

Jan zat op het laatste bord maar was als eerste klaar. Zijn tegenstander kwam gedrongen te staan, en ging vervolgens de fout in en kon een stuk inleveren.



Stelling na de 13e zet van Zwart (13..., c5). Thematisch is nu 14 d5, maar ik koos voor 14. Pf1.
Er volgde 14..., Te8 15.Pg3,g6 16.b3, Pc6 17.Lb2, Dc7 18.Tc1, Pd7 19.d5
 


Vervolgens speelde Zwart het verkeerde paard.



In deze stelling speelde Zwart 25...,d5 Maar de Witte Dame kan niet worden geslagen vanwege mat op e8. Na 26. exd5  Txe1+ 27.Txe1,Dd7 28. Pe4, f5 29.d6+ gaf Zwart op.

Daarmee een overweldigende 7 – 1 eindstand tegen een concurrent die in rating gemiddeld zo’n 20 punten meer had dan wij. Dus top gedaan mannen, en absoluut verdiend kampioen!!
Dat betekent dat we volgend jaar ons geluk weer gaan beproeven in de hoofdklasse; waarvan we weten dat dat een heel stuk zwaarder is. Maar we groeien in speelsterkte. Dus we kunnen ons vol goede moed in dat strijdgewoel gooien!

Op 19 maart speelden we uit tegen Rode Loper 3 uit Utrecht. Omdat Joop op vakantie was hadden we Maurits mee als invaller. Die had in een eerdere bekerwedstrijd zijn kwaliteit bewezen. Rode Loper 3 is degradatiekandidaat, en in verband met onze nek-aan-nek race met Giessen en De Linge wilden we natuurlijk graag met grote uitslag winnen. Daar zag het in het begin van de avond niet naar uit…..

Peter’s tegenstander verraste hem al op zet 1 door een heel andere opening te spelen. Johan kreeg een London systeem tegen. Freek kreeg een geliefde opstelling maar een tegenstander met solide stelling. Luuk nam een gambiet aan dat hij zelf graag speelt, maar of dat verstandig was? Ook Vincent kreeg een vertrouwd stellingsbeeld, maar met een solide stelling voor zijn tegenstander. Jan leek snel in een wat mindere stelling te komen, terwijl Joost wat ontwikkelingsvoorsprong had. En Maurits tegenstander had meer invloed in het centrum en mogelijk een snellere koningsaanval. We zijn gewend vaak snel een paar borden te hebben waar we duidelijk beter staan, dat was hier nog niet het geval.

Maar toen begonnen de kansen wat te keren. Peter had de opening in zijn voordeel weten te buigen en had een prachtige stelling. En Joost bracht het eerste succes binnen: in een degelijke exchange-variatie van de Caro-Kann ging het lange tijd gelijk op. Sleutel voor de winst zat in de volgende stelling:



Mijn tegenstander had het schijnoffer Pxd5 over het hoofd gezien en verloor kort daarna ook nog zijn paard, waarna mijn b-pion kon doorlopen. Een degelijke overwinning, dankzij een mooie tactische zet.

De avond ging verder met winst in partijen die er goed uitzagen. Freek had een fraaie drukstelling die hij soepeltjes naar winst wist te brengen:


Peter kreeg na 17.f5! een fraaie aanvalsstelling waar zijn tegenstander geen antwoord op wist.


En toen kwamen de meevallers. Luuk moest de aanvalsdrift van zijn tegenstander afkopen met een kwaliteit voor een pion. Hij wist daarna zoveel verwikkelingen in te bouwen dat hij alsnog de partij naar zich toe trok. De tegenstander van Maurits verzuimde een snel torenoffer op h7 en ging eerst druk op de h-lijn opbouwen. In onderstaande stelling speelde wit Tg2 om de kwaliteit te behouden, maar Dd2 was een fraai mat ????(voor de oplettende lezer: Dh6! In plaats van Tg2 behoudt de kwaliteit en dekt het matveld, maar de zwarte g- en h-pion geven dan nog steeds de doorslag).


Jan had zich mooi teruggevochten, maar speelde in onderstaande stelling de grafzet …K97. Na Ld5 was het uit.


Johan verging het als volgt: na een mislukte opening was ik gedwongen om passief een zwakke pion te verdedigen en af te wachten wat mijn tegenstander ging doen. Hij kon geen goed winstplan vinden en in tijdnood dacht ik een pion te winnen, maar mijn tegenstander wist die nog net terug te winnen. Door een foutje verloor ik en kwaliteit, maar mijn actieve koning wist wel de laatste pionnen van hem te pakken. Met remise als gevolg. Echter, in onderstaande stelling speelde Johan …Kf8. Om pion g7 te dekken. Hoe zou het verder gaan na …Kd6 in plaats van …Kf8?


Juist, dan wint zwart! Want 50.Txg7 e5+ 51.fxe5 fxe5+ 52.Kc4 Ld5 en de witte koning staat schaakmat midden op het bord!! Wit mag dus niet op g7 slaan en moet Tc3 spelen om het mat tegen te gaan. En dan wint zwart met zijn extra a-pion en de nu ineens zeer actieve koning. Nou vooruit, die matstelling is zo mooi, die heeft recht op een eigen diagram:


Tenslotte de bloedstollende partij van Vincent met Dame + Toren tegen Dame + Loperpaar. In onderstaande stelling was het de dood of de gladiolen en heeft Vincent net een pion of a6 gesnoept en heeft zijn tegenstander was schaakjes gegeven. Hij ging daar echter te lang mee door. Best leerzaam. Door schaak te blijven geven kon de witte koning weglopen naar de veilige damevleugel en konden we ook hier een punt bijschrijven. Dat moet je dus nooit doen: je moet ervoor zorgen dat de vijandelijke koning “in the kill zone” blijft! Na 36…Lxh2 is het -5 in het voordeel van zwart.


Al met al een enerverende avond, met dank aan de Rode Loper voor hun live borden en de screen shots hier. Echt vuurwerk in de volgende ronde wanneer we tegen onze directe concurrent moeten voor het kampioenschap!

Op 21 maart togen we naar Soest voor de kwart finale van de SGS Beker. In de vorige ronden hadden zij niet hun sterkste team opgesteld en waren zelfs een keer met een man minder. Dat bood dus kansen.

De avond begin goed met Peter die beter uit de opening kwam en zijn tegenstander hoofdbrekens bezorgde, Johan en Freek hadden stellingen met manoeuvreren en nog geen direct vuurwerk.
Anders was het bij Luuk die met zijn h-pion frivool op reis ging. Dat bleek te frivool omdat hij wel een open h-lijn had maar geen aanvoer van troepen om zijn aanval gestalte te geven, waarna zijn tegenstander hem aan de andere kant van het bord onder handen nam. En daarmee het eerste verlies.

Freek had zijn stelling uitgebouwd en stond een pion voor, maar overzag toen een paardvork en moest een kwaliteit inleveren. Hij won die kwaliteit terug, maar ondertussen had zijn tegenstander een ver opgerukte pion en stonden Freek’s stukken te ver weg om daar nog iets aan te doen. Peter had ondertussen een stuk gewonnen voor 2 pionnen, en dus kwam het aan om Johan om de 2 – 2 nog te kunnen halen. De aanval van zijn tegenstander kwam niet van de grond en Johan had een hoop initiatief op de damevleugel. Dat zag er goed uit, maar hij kwam er niet doorheen. Omdat zijn tegenstander nog steeds mogelijkheden voor een koningsaanval had moest hij een en ander afruilen. Dat resulteerde in een eindspel met ongelijke lopers, en dus remise.

Peter was nog bezig en had ondertussen een pion teruggewonnen en initiatief van zijn tegenstander gesmoord, waarna het een kwestie van techniek werd, en hij de eer kon redden.
Dus een 2,5 – 1,5 verlies tegen een tegenstander die we hadden kunnen hebben. Soms is het leven hard….. volgend jaar beter, dan maar!